før dæ æ kji lengji sia dette hende – „han har vet paa dæ, Skulemeistaren, han sit i ei varm Stogo, han, o leve gøtt paa Annsmanns goe heile Veten, inkjij slit han Pløgge taa se heldan, o 8 Dalar æ ogso Peing. Dæ æ nøygde taa dei, so vilje halde Skule før dæ“. „Oja, vilje kji de auke Løne hass Ola mæ 2 Dalar te Aare, so vil e gjeva ho’ dei taa meno Peing“, svara Presten te, han va ein snill o finskle Mann. Daa skjemdist dei. I 1815 o utover va dæ Takstin 4 ß Dagen før ein Treskjimann, o 6 ß, est han kjørde or Skoge. Ifraa Vetradage o te Summarmaal æ dæ 184 Daga; segja me no, at 34 taa dessa Daga æ Helg, so bli dæ att 150 Sykknedaga te 4 ß Dagen = 5 Dalar. Men ner dæ li paa, ta Dagadn te lengtast, o daa fekk ein Treskjimann høgre Løn; før minst 50 Daga fekk han 2 ß meir paa Daga = 4 ₻ 4 ß; paa Vetratien tente soleise ein Mann, so sto paa Laava 5 Dalar 4 ₻. 4 ß. Ein Lærar tente soleise 20 ß meir paa sama Tien, men 2 Dalar 1 ₻. 16 ß mindre en ein Skogskar. Sia, daa Løne steig te 8 Dalar, tente ein Skulemeistar endaa 1 ₻ 16 ß mindre en ein Tenistgut. Dæ va soleise inkje undrandis paa, at „Gardmannssønidn hadde ille Hug te reka Gardan imyljo so Skulemeistara“, o at dei summa Tie inkji føngo are en „Livaursmenna, so hadde slekt so gjera“ attistan sin. Me kunne kji segja, at Læraradn tente stort større Løn, en den dei fingo heldan: dei hadde kji kosta noko paa se i Lære, o ingjin gjorde Skula te sitt Livskall.
Let uss no alle snøggast sjaa inni ei Skulestogo ifraa Sluttna’e taa heno Aarhundre’e. Ei 30–35 Bødn ha ra’a se ikringo dæ lange Borde, Gjentudn i Benkji
