Timberskog; dæ finnst atte Kølmilo der o store Hauga mæ Smiosinder, so dæ æ mange so meine, at dæ ha vare Jødnsmeltri der eit Bel i Verd’n. Jau, kor æ Skogen no!
Austi Myte ska dæ ogso ha vøre Heimsta’a fere Svartedauin; der ska dæ ogso ha stande Kjyrkje. Dæ æ no alti kji so skjele visst; men atte dæ va mange fleire Kjyrkjo her i Bygden i gamale Ti, dæ æ før utta Tvel. Soleise sto dæ eit Kapel paa Kaarsta imyljo Garde hass Tølleiv o hass Nils. Dæ leve Følk enno, so minnast, dæ sto atte noko taa Muro. Eit Kapel sto dæ paa Nerre-Høve, eit paa Lome tett ve ein stor Kjempehaug, kallast Hallvardshaugen; eit sto dæ paa Hausaaker, eit uppi Slirebakko; ei Kyrkje sto dæ paa Øye; der staar dæ enno atte noko taa Stupule, ei sto dæ paa Fystro o eit Kapel paa Viste paa ein liten Pall, so kallast Kjyrkjireina. Summe segja, dæ sto eit paa Rebne ogso.
Slirekjyrkja ha no vore te alder solengji hona. Dæ ter paa henne dæ, at ho kji vart uppsett igjaar.
Ei tom Hønd i eit fremmant Land æ Hjartesørg,
segja dei gamble, o no vil e fortelja de um ein, so skjele
vart tomhendt i eit fremmant Land. Dæ va endaa ein
Kumdersjersant. Han va den klokaste, dei hadde her i
Bygden i dei Tien; difør let han se leie te fara ne te
Kjøpenhamn i Danmark mæ noko Bønskrifte te Kunga.
So han kom te Kjøpenhamn, vart dæ so varmt, at Kum-
