Snerte (snert, snart, ha’ snørte), v. kome aat, røra lauslege
ved. Snerte se te: renne til nokot snøgt og lett.
Snæling, m. Snor elder sterk Traad.
Sogling, f. den Tid, daa Soli gjeng ned. Elles kallat Solglad (Solarglad, Solagla).
Sokkeføsle, f. Sokkar som naa upp til Okla. (Leister, Loddar).
Spaatt, „faa spaatt se“: faa lesa uppetter, ɔ: faa ei Dengsla.
Spelekaat, m. ein Trissel som ein kann faa til aa sviva rundt elder dansa. Elles kallad Snørekall, Sorphøna o. s. v.
Speto, f. Bundingsstikka (= Sneis).
Spjoko, f. Flis, liti Remsa, so som av Næver.
Sprettin, adj. spræk, frisk.
Sprik, m. ein grannveksen, veikleg Kar.
Sprone (e, te), v. stira, gjere store Augo. Heiter og „sprove“.
Stannhøpp (Standhopp), n. eit Høpp utan Tilsprang.
Staurbør (-byrd), f. so mange Staurar som ein kann bera.
Staursdug; f. Jarnstaur. I Skjemt um ei stor Naal til aa bøta Klæde med.
Stille se: ganga stillt, so at ingen høyrer det.
Strau (Strod), f. ei lang Rekkja, Rad, Horg.
Strislint (stridslegt), hardt, traatt, tungt.
Stubbedøs, f. ein stutt Stakk. Sagt um Kvernarteina.
Stupul, m. Klokkehus ved ei Kyrkja. (Støpull).
Stute (a), v. blussa i Horn. (Prillahødn).
Støl (styrd), adj. stiv, ulidug.
Sulkast, v. skitnast, verda skjemt elder flekutt.
Sup (Røyksup), m. eit Rom i Skorsteinen til aa brenna Spik i.
Syle, v. renna, laupa. Sylekrøter, eit magert Krøter (Beist) som renn i Kring og snakar i Garden.
Søskvelg, m. ein Skvett av Supa elder Sod (Sød).
Takke, f. Baksterhella, Braudpanna.
