Kjyllag, n. ei halv Tylft; serlege 6 Sauder elder Gjeiter,
som Jamverde mot ei Ku. (Altso: Kyrlag).
Koma paa bøge Bein: koma til aa setja seg ned elder leggja seg, sleppe til aa bøygja seg.
Kraas, f. Brjostet i ein Fugl.
Kurre (a), v. halda roleg (kurr). „Kurre Mate“: kvila ei liti Stund etter Maaltidi.
Kveldvart, adj. um eit Stelle, der ein skulde fara varlege um Kvelden og ikkje ruska elder staaka myket.
Kverve (kverv, kvarv, ha’ kvørve), koma av Syne, sviva burt.
Laag, f. eit nedfallet Tre. Helst um ein Furestomn, som heve leget lenge og rotnat utanpaa.
Laatt, m. Spelstykke. Paa andre Stader kallat Slaatt.
Lausdans, heiter det, naar Folk dansa einslege elder kvar fyre seg, so som „Halling“.
Linne, f. mildt Veder um Vetteren, Læveder.
Luddegrøn, f. Gran med mange og lange Greiner.
Løg, m. varmat Drillevatn aat Fenaden. (Høylog).
Løgin, adj. paa-logen, som Folk ljuga paa.
Løste, f. sumarhogget Tre til Brensla. (Lostebjørk og fl.).
Maa (r, dde), n. i Ordlaget „maa i von“: kunna umbera (onvera), kunna avlata elder vera forutan.
Medna, pl. = Morgonar (Morgnar).
Murk, adj. myrk. „Ette murt“: etter avdagat.
Mute, f. Løyndom. „I Muto“: løynlegt, i Dulsmaal.
Møre, f. blaut Botn. Mørereine, f. Bakke langsmed Landet i eit Vatn elder ei Tjørn.
Mørk, f. tjukk Skog; helst um Granskog. Andre Stader Mork.
Møsjamot, n. Mosefella imillom Stokkom i ein Vegg.
Neistre, m. Gneiste. Neistre (a), v. spruta Gneistar.
Neva (a), v. handfara, hava i Neven.
