D’æ gøtt ha ein go Hund skulde paa.
D’æ vitt Valdris. (Ja „det er en vid Sæk“).
Dei vølja kji Vondord vende Følk.
Ner dei store slaast, faa dei smaae Saare.
Gjerd Gjerd æ ingjir Atterferd.
Han lyt kji vera kløyrin, so Peing vil tene.
Ein bli alder før gamal te lære.
Ein ska lære, so lengji ein leve.
Ein læg ikji so gøtt aat noko so aat inkji-noko.
Vonde Følk æ dæ ingjir Raa mæ.
Alt, so kji æ støle, so kjem dæ atte.
Han lyt sita paa di sama Kungen, se me.
Han skjemde se Kungen mæ, ve han va liten.
Dæ ska ein go Mann te halde Kniven sin rein i Klubbeti’n.
Dæ ska ein glup Mann te bera Huvu beint o’ Joleeftaskvelden.
Den so gjeng mæ tome Tarma Joleeftaskvelden, lyt leva taa Ver o Vind Aare ikring.
D’æ mykji vondt her i Verd’n, ei vond Kjering æ da veste.
Dæ finst kji finar en fina Gjento, ell styggar en stygge Fento.
Hart Hjarte gjera hask Tunge.
Den, so æ harde mæ heno, æ linne mæ seno.
Eit gøtt Ord æ bere en ei go Gaave.
Han lyt ha goa Stunde, so snikje ska.
Den, so kji lyg, har kji stort taa segja.
Han rae svara te, so ingjin svalla te.
Ner svalla kji Nordfjellungen um Sild o Saltlake?
