Somme si, at’n lura se hemat, saa ’aam, ikj fik t’in; men somme si, at’n vart grippind ette’n kom hem, aa at’n vart lasta ini Dnvaskands’n usta Fela, aa der va’n te’n dø. – Tydalingend vart rik dem ette di da. Dem fand bode Sel’ aa Guld, ikj aa taalla om alt Jend’e aa Staale. Indno hitedags ha ’aam haldi paa aa fundi Jendstykja taa Sabla aa Vaapen.
Svenskind usta Fer’n[1]. Indgaang tenkt’n se fram aat Meraakbygd’n, aa den Gaangind loft’n ut de, at’n ikj villa skone korkje Ban i Mors Liv ind Ban i Vuggend, naar’n kom fram aat Bygd’n; men den Gaangind vart’n blind, naar’n kom framaat Fera. Der laag ind lengje aa venta paa, at Øugend skuld bli bere; men naar de ikj vart naa ales, saa maat’n te aa be Gud om Forladels aa laavvaa ut, at’n skuld vende, naar’n bere fik att Syne sit. Da vart’n go att trast, aa saa vent’n om paa Timen.
Indgaang loft’n ut, hend skuld brend kvar Gar, naar’n kom fram aat Bygd’n; men da vart Mya saa slem aat a, at’n løut[2] vende om. Den Gaang indsaag ’aam Røykind taa a usta Fer’n i mange Daaggaa.
Storlandveringind. I senast Krigja milla Norgje aa Svergje massert’n Major Koldevin ivi Fele fra Kluksdala[3] aa inive aat Jerpskandsa. Hend ha me se 600 Jegera aa 100 Landveringa. Naar dem
