ho maatte vera inntikin. De vart prøvt alle mogeleg Raa’i fyr aa faa fat i Baadne, men de munte inki. De va’ ai gamal Raa, at naar nokon va haugtikin, so skulde dai hava Kyrkjeklukkudn paa Stella aa ringje ette dai, daa skulde Haugatrølle vera tvingne te giva atte, de dai hadde tiki, men fyr desse Folko hjølpte inki de helde. Ho va aa vart burte aa fannst alder att mair. Foreldrudn henna vorto ifraa dai Ti’enn, som dai hadde vorte faavetuge, aa iser More.
Mange Aar ette vart ai Syste aat desse Gjentunn gift te Tune. Ain Sumar fekk ho bi vare uppi Brottunn ova Garde ai Kjering me grønstrindutte Pløgg, som for der aa syntest kaa For. Hona gikk upp i te henne, aa frega ho, kor ho va ifraa. Ho svara, at ho budde i dai store Staine, som e ovafyr Huso paa Tune, aa at ho va Syste henna, aa at ho ofto i mange Aar hadde gingi so tett utme henne, at Døsafaldadn dairre hadde snudda innaat korare. Men ille va de, sa’e ho, at Folke vaart inki ringde mair en tvær Gongu me Kyrkjeklukko ette me, daa e vart haugtikin, for hadde dai berre ringt den tre’a Venda me, so hadde dai maatt reki me utatte ifraa se. Me di sama ho hadde sagt dette kvarv ho burt, aa se’a saag ingen ho mair.
Søgn taa ai gamal Kønu. Go’mor mi va taa Haugafolki. Han Go’far min hadde ain Plass, som aitte Ainsetli’e. Han va i laak Testand, so han tvelte, han inki sto de utme te hava Plassen. Ain Haust daa han skulde buføre haim taa Langstøle, fekk han inki me se alt, anna de vart att ai Klyv. Daa han hadde buført haim, raiste han atte paa Stølen ette di, som atte va, aa daa han kom dit, sleppte han Heste sino ute paa Vølle aa gikk inn i Bu’e. Han va varm aa troyt, aa so la’e han se aat Sængenn aa vilde kvile. Daa han hadde liggi lite aa va ve aa skulde sobna, hoyrde han de kom noko inn, aa de va ai Kjering me ai Ringje paa Arme. Ho gikk radt ut i Mjølkebu’e, men ai Gjente, som fylgde me, va at i Frambu’enn. Ho sto fyst lite,
