levde mange Aar derette aa ette at Annfinnssæten va dau.
Anfinnssæten fekk ain laak Avfardag. Ain Haust hadde han aa noko are Handelskara raist te Kongsberg me Fe aa Hesta, aa daa dai hadde ytt de dai hadde, laga dai se te paa Haimvegen. Sama Dagen som dai toko ut, vart Annfinnsseten sjuk, men hine toko han daa me se aa komo me hono radt aat Sigdal. Dit komo dai ain Kveld te ain Gard som aite Grasvik. Dette va sainhoystes, aa Folki der paa Garde kvokko, daa dai saago, at de kom so mange Hallinga, aa inki hadde dai nokonstane te leggje dai. Dai maatte daa lata te sjølve Setustugo so myki, at dai som komo, kunna faa vera unde Tak. Desse føngo daa finne se i aa liggje i Benkjo aa paa Krakko. Annfinnssæten tok te aa bi klenar aa klenar; hine raadde han te aa leggje se i Benken imyljo Paise aa Sængenn, aa da han inki hadde noko unde Huvu’e, tok ain taa Kamerato ai Skreppe aa la’e unde Huvu. No soto hine aa svalla, men daa dai minst tenkte paa slikt, vorto dai vare, at han vart gripin likesom av ai usynle Aand aa førd paa Eldsmæle, so at han snudde me Ryggi paa dai kvite Troyunn sina midt inni djupaste Paisen; der brann de so, at Elden gikk rundt umkring han. Dai sata han daa att aa la’e han ne att i Benken aa sa’e de: „Me maine du gjere de galen, naar du vil daa rett brenne de upp.“ Han svara inki, aa de saag ut te han fekk dorme. Mea dai soto aa tenkte, at han snart maatte vera saala, viste dai ki Orde taa, fyrr han are Gongi vart sett innatt i Elden. Ain taa Kamerato fata han att taa Elde, aa drog han burt i Benken aa sa’e:“ „Tek du de so te, so vilja me alle raise, aa so ska du faa liggje att som ait Krytyr ette uss.“ Knut svara: „Kvifyr tok du me atte taa Verma, e ska so brenne kor so va, aa de e de sama naar de tek te.“ Denne Kameraten sat ne me Benki aa mainhelt hono, so lengi te han saalast. Derette toko dai han aa boro han ne paa Laavin aa la’e han der
