“3 NEDENES AMT. -.. De æ ’kji undr i at eg æ blaike, sum haile summaari lyte braie, ture mæ drengjo kver laudagsnott, o danse sunndagjen ette non. Den lisle gjenta sum eg hev lova, de æ den argaste drengjeblÖka. de æ den a1—gastïe drengjetik, sum noken karmann kan take i. Paa Rysstamo æ husmennann nie, o sume 8Vfi1’V6, o sume smie, ha de kje vore so nyttugt fokk, dai ha kji kunn’ livt— paa so tjurr a mo If1—aa Uppsta o ut ti Osi, der traava blakkjen i maaneljosi, blakkjen traava sum fugIen fauk, sittje paa slea, de va a nau. Liksum lauvi i liann bliknar, so var’ gjentunn, fysst dai æ gjipte: Hm de æ a gjente alli so grai, fysst dai var’ gjipte, so falmar dai. O de æ synd um min gute vene, no æ han ski-iven, Iyt kungjen tene, o de æ synd um min staute gut. no lyt han Sffi1l(I6 for bly o krut. Sossi su1lar ’an meg ifraa si; han segj’ ’an maa ’kji for fai sin raa si han segj’ ’an maa ’kji for fair o mor, o take meg sum hev inkje jor. Han æ ’kji fødd, o han æ ’kji buksa, den sum hev truga ’an Bjorguv Uppsta, han æ ’kji fedd umv moden-s liv, den sum hev truga han Bjerguv fin. O d’ æ de gamaste sum eg tikji, tu1—e maa drengjo haa traatt aa mykji, o d’ æ de gamax-ste sum eg vait“, d’ æ 1ov’ o ljuge o narre da-i. Tvai paa takji aa tvai paa tili, o fjore i Iopti o fjore ne’i, um hai1e tylti sto i en ring, so æ ’an venast-e, drengjen 1nin. En tylvf sten .fra Bygland. Liksum bylgjunn ut-aa en fjore, so gustar du av en laus o fljote, liksum b)—lgjunn ut-aa a hav, so gustar de av en lause kar.
