BEFOLKNING. 59 O so æ gjenta mi, fyst ’u kjeme, sum Ospelauvi, fyst vinden bIæse. Se kaat o livleg æ gjenta 1ni, 1iksum ospelauvi upp i a li. D’æ so umogeleg hugje vende, sum vende Otre so stri ’u renne. D’æ likso vandt vende hugje mi, sum o vende Otre haa stor O stri. Om Aa-sulv Edland fra Vinje, som ofte prøvede styrke i slagsmaal, heder det i folkevisen: Z Reder — =’ Aasulv. «Han æ so lange, den Setisdalen, der gjeng ’an 1—uggar den 2Eddans-karen, han kauper kvigu o ha11dla1— skinn, han bIygjist inkji for gange inn. O gakk ti Osi, der fær du liggje, der gjer dai ’puude maa tjell o fydde . o gal-(k ti Osi, der fær du øl, der tappar maanen i bodde-n sjel. Han kom ti Osi i kolemyrkri, so kom ’an der ti o prøve styrkji: Æ—:Eg slait av haari o oyro mæ, den lisle guten, han svinga seg. Tore’ aa Aasuv3, dai sat o tala: o snille mi Tore. vi du meg hava? vi du meg have, ska du meg faa, graiare austmann æ vandt o sjaa. En fylvt stev —fra Valle. Fyn-r dai sku faa meg hit ive aane, fyrr maa da krøkje en krok i taane, fyrr dai ska faa meg paa ve-ste le, fyrr maa da slite meg le for lc. Da spotÞte meg for eg æ kji vene — eg kan kji venlaikjen av da lene. Da sp0tte meg for eg æ kji grai — d’æ Same skapa1—en Sum ti dai. Den lisle gaten lypte paa hatten: cI livi finnast mi alli at-t1e;*) han han farvæl ti si gjcnte gi-ai: “I livi finnast mi alIi 1nai.» godt op baade med tæpper og skindfelden — ’ Kvindenavn l
