478 NEDENES AMT. So va de pinsedag aare ette, i attenhun(lre og aatte og hal- tress. De va endaa aare føre den store turkjen. Midt paa føremid- dagjen kaam de ei fæl’e torenflo. Toren slo ne der-ute paa Høge- tveit. Ummunn laag paa benkjen møllum Omnen og vinnauge og fekk slagje. Han 1ivde eit par tima og visste ti’ sæg; Ola Gjurson sat hos han og tala før ’an, mæ’ han drogst mæ døen. Han døe so stilt. I Evje herred, saa lidet det er, er der mindst tre grænde- maal: Ytrebygden, Midtbygden og Nordbyg(len. Flatebygd eller Nordbygden er vistnok den gamle hovedbygd; desuden er der grændsegaardene mod syd, øst og nord, hvor nabosognenes maal har sat form. Forskjellen i former og stil kan være paafaldende f. eks. jol og jul, jos og lys-, hesta og hestar, kulaYm’ og kl1ZltH7l’, æg jage og æg jagar m. m. Den form, som her er brugt, er mest Ytrebygdens, hvor gaarden Lauvland ligger. Hornnesmaalet (paa Vestsiden af elven) er noksaa forskjelligt; det er mere ligt bygderne vestenfor, det mandalske (Aaseral, Bjel- land), medens evjemaalet mere slægter paa bygderne østenfor (Vegusdal, Mykland) og tildels Aardal i nord. SZ(l(lS8fb(4(’1 paa Vettrus. (HornneSdialekt— som det tales 11ordligstV i herredet, efter Torleiv ]—[(mnaas. Enkelte gamle former som 8l(l(lG8t, c-varm-ni, 8(8)“k-j8, forekommer i citaterne.) Ola Vettrus va mægjeten før styrkjen aa skjotleikjen sinn — som dei he vore alle Vettrusann. Dei kaam lange leiim1 dei besste kjemponn aa ville prøve sæg. Ola sat der-heime, aa Knut Jonson, som va gjipte mæ sysste hass, Knuts-Tora, helt sæg i Vettrus-Haammen. Hann sille vere enndaa bære kar hell Ola. Eigaang i jolæ kaam dei einsless, tvo a dei fælaste kjem- ponn o Aaseral, aa ville slaasst mæ Vettrusann. De va Ola Svennson aa Gunne Røyddann. Dei kaam ti der-heim i avdags bil. Ola va ’kje kaamen o skogjen enndaa. Dei va innum so snappt. Men daa dei høyrd’ att Ola inkje va heime, strauk dei ti atte mæ same, aa sette nor at Haammen. Daa Ola kaam heim, skjennd’ ’ann paa Guro, kjellingjæ si, førde ho hadde sleppt dei a, før dei hadde fengje mat aa drikka. Hann dussta a sæg snøen aa sette sæg i kronæ. Men so kaam ’ann ihug ko dei for ette. «D’æ nokk besst’ æg nøyte mæg nor at Haammen,» sa’ ’ann aa flaug paa dynnæ. Daa ’ann kaam nor hadde dei drukkje noko, aa Røyddennin- gann sto før-uge ti gripe Knut Men dei stivla sæg atte, daa dei saag Ola. Sø ha ’ann dei mæ der-heim alle sam, aa der sat dei aa drakk eit bil. Z Slaastl)ae betyder varmt basketak.
