Veggjem og va buande der. Han va hendog te Trees[1], va go Snikker og glup te aa skjera ut; men støste Hogen ha han te aa maale. No va de ingen Maalar her i Bygden i hans Daagaa som dugde te naagaa; va de ein skjikkele Ting som skulde maalast, eit Skaap hell ei Sle’a-Kjiste og inkort slikt, saa va de aa gjera Baa aat Lesja, for der va mange glupe Maalare i gamle Daagaa. Jou, da vart han Per hoga te aa gjeva se i Lære hjaa ein Mestar paa Røyros, som han ha høyrt skulde vera framifraa baade te aa snikkre og maale. Hjaa honom tok han Per se fast ei viss Ti’, men da han ha vore der eit hal’t Aar, tykte han de va ikje meir aa lære for se, korkje ’taa Snikkring hell Maaling og ’taa Forgjylling ha han ou lært de, Mestar’n sjøl kunna. De va berre ein Ting, som han enno ikje ha vore go-te aa kome ette me – Mestar’n ha naagaa Fa’nis, han smorde ivi alle Bonas-Ting han maala og Maalingje vart saa blank ’taa di, at de slikte lang Veg og ein kunde spegle se i henne. Men kaarles Mestar’n laagaa te den, va de ikje Raa’ han Per fekk utu ’om og den Konste fekk ikje Drengjenn hans lære ’taa ’om, um døm gjekk alder saa lengje i Lærunn. Mestar’n drakk og han Per ha hell-ikje liten Hog paa de Sterke og saales kom døm te aa slaa Lag og gjera ei Kule imillom, for Mestar’n likte overlag godt han Per i alle Maate. Eingong, døm gjorde se ei go Moro att, gjekk Mestar’n upp og vart liggjande onde Borde da de lei’ ut-i Leiken. No ha han Per lagt Merkje te, at han gjekk me Fa’nis-Uppskriftom paa se, kaar han foor – saa var va han um døm – dime va han Per te-rei’e no, da Mestar’n laag i Koll-Legje, og fekk Tak i Uppskriftom hans og skreiv utu døm de, han ha Bruk for. Ette di ha han ikje meir aa lære paa Røyros, men han va no ikje lous hjaa Mestare paa lang Ti’ enno, ette Ord og Avtal; aa gaa der og slite, naar de ikje va meir aa lære for ’om, tykte han de va lite ve og saa – rymde han aat Heimbygden og bar te aa snikkre og maale paa eigje Hann.
Men saa go Snikker og Maalar, som han Per Austrem da ha vorte, ha de ikje vore i Vaagaa-Bygden førr. Maalingje hans vart namnspord me Eingong og alle, som ha ein gjill Bona’s-
- ↑ te Trees, og te Sme’s: hendog baade te arbeie Tre og Jønn.
