skulde lagast te so myki Mat aa Drykk, at Gjestidn
kunna leva frit ait halvt Aar, aa solais vart de.
Detta Storbryllaupe vart daa helde oversle grust.
Dai tvau yngste voro myki rikare ell hine Pare, aa
dai kjøpte se ain Gard tett ve der som Far daires
budde, aa de melyngste Pare gjorde likeso, men de
eldste Pare føngo Garden som Faren hadde hatt.
Solaise gjekk de me dai, men anten dai leva enno ell inki, de vait inki e; leva ’ki dai, so leva daa me.
Ai Gong va de ain Kunge, som hadde tryaa Søne
aa ai Døtte. Desse tryaa Sønidn voro so late,
at Far daires fekk dai ’ki te gjera nokon Ting; men
dai vilde berre sova ra’e. Far daires fraista baade
me illt aa godt, men de va ingi Raa, anna dai vilde
mest sova jamt, so nemme som me’a dai aato, aa dai
søto ofto aa dubba daa me. Men Syste daires va
gri’og’e saint aa tile, aa ho skjemde ofto paa Brødn
sine før di dai vøro so late. Tilsidst æsla Kungen
se te aa gjera Døtte si te Arving baade te Kungsgarde
og Riki, men likevæl sa’e han de ve Sønidn
sine, daa han saag de ’ki vart noko godt taa dai:
„den som e latast taa dikka, han ska faa Riki’e ette
mine Daga“. Den eldste sa’e de: „Um e stønge Foten
min inn i Varmin, so vilde e fyrr læta Hælen brenne
taa, fyrr e take atte Foten, so gjedne vil e sova“.
Den melyngste sa’e de: „um dai hatt Raip ikring
Halsen paa me aa vilde hengje me upp, so er e so
lat’e, at um e hatt ain skarp’e Kniv i Høndenn, daa
