han gjorde de, sett han hoyre slikt ait oversle Illelæte. Han gjekk daa dit, aa daa han vart vare kem som unka se, daa va de Kungen. Guten bar se ille før hono aa spurde, koss han hadde kome der. „E hadde Hug te aa sjaa“, sa’e Kungen, „koss de gjekk te me de, før alle som ha gjætt fyrr, so ha Bergatrølle kome te dai aa take taa dai ait Svin te kor Dag, aa sagt, at han skulde hava de i Skatt hjaa me, men e er vist inki skuldig’e hono nokon Skatt“. „Ja no ette desse Dage“, sa’e Guten, „ska du sleppe aa svara Skatt, før no ha e drepe Trølle“. Daa vart Kungen oversle fegjen endaa so illt han hadde, aa han ba Guten gaa aat Kungsgarde aa be’a Stallmaistaren koma me beste Heste hass aa hava han haimatt. Daa Kungen va haimatt komin, lai de te Kvelds, aa Guten kom aat Kungsgarde me Svino, aa trast laut han inn te Kunga. Han spurde um de ’ki va nokor Raa te, at han kunde faa han te aa gjæte Svino lenger. Guten svara nai, „men Orsake te di“, sa’e han“, kann e inki segja de no; men likevæl kann Kungen gjera i Vegen kem han vil, for no e Trølle daut, men e lyt’e raise i Kveld“. Kungen spurde, ko han skulde hava før dai tryaa Dagadn, som han hadde gjætt, aa so før de, at han hadde hjølpt hono te den Dagen. Guten sa’e de, „at Kungen faar gjeva me de som han vil, e trur at Kungen skyne de bære ell e“. Kungen gav hono try hundre; „men vilde du gjæte“, sa’e han, „so vilde e gjeva de tusend Dalar før Aare aa si’a Livaure som du vore ain Prins“. Nai, Guten tok Farvæl me Kunga aa strauk sin Veg.
Han raiste haile Natte aa naadde Glasberge te de vart Dag. Han laitte uppaa di Berge aa vilde
