„So kann du hekte upp Glase“, sa’e Gjenta, „me e faar tala ve de litevætta“. – Jamfrjuga let se endaa narre aa let upp ait Hekteglas. Gjenta snøgga se burt i Glase aa stakk Gullnaale inn i Skallin paa Jamfrjugunn, aa derme datt ho dau’e ne der ho sto.
Um Kvelden daa Riddar Veivan kom haim, laag Kjæresten hass dau’e paa Golve. Han skunda se aa hadde i Varme aa laitte allestane, um han kunna finne, ko som hadde vorte henne, men han fann de inki. No vart de slik Sorg paa hono, at han syrgde se so nær ihel. Han let daa gjera ai Kiste taa Blekplaato aa la’e ho ne i, aa gjorde so ai Kiste taa Kopar aa hadde Blekkista i. Der laag ho so fin’e, som me ho va levande. Um Dagadn me dai voro i Skoge, vatt han Kista upp unde Take me ain Taum, men um Kveldadn hadde han ho ne att for aa sjaa paa ho.
Gjenta som hadde gjort denne Ogjerninge kom te Mor hennar aa fortelde, at ho vist va drepi, aa daa vart Trølle gla’e aa gjekk te Spegille aa trudde no hughailt, at han skulde segja, at ingin va finare ell ho; men han sa’e de: „Døtte di e manga Gønge finare no ette ho e dau’e, ell du ha vore alt du ha levt“. Daa vart ho so harm’e paa Spegillen, at ho slo han i hundre Molo.
Kungen i Rusland hadde hoyrt gjete, at de va noko Skogarøvara som hadde stole aav ai oversle væn’e Jamfrjuge aa hadde ho hjaa se i Skoge, aa dai vilde han fraiste aa finne aa refse dai. Han tok me se seks taa dai hævaste Riddaro sino aa rai ut i Skogen likesom paa Vai’ing. Dai foro langt aa lengi aa paa Slutnan komo dai inn paa denna Barhytta
