aa fønno dai daa ’ki noko, nær dai komo fram, so vart de Denging paa han att paa Flekke. Men endele laut han fortelja dai, at han hadde ait Hus, som han kalla Helgedagshuse sitt, aa so laut han trast vera me, aa daa va de nok ogso Helgedaga aa koma dit. For der va me Sylki aa alleslags Klæ’isvaro, aa me Sængjepløgg utaa Ty, som alder nokon korki hadde set ell faar sjaa Make aat; der va me Sylkipløgg aa me Kaapa utaa Sylki aa Fløjil aa anna Slag, so de e sainre ell Dagen aa rekne de upp. Aa so va de daa me sine Sængjepløgg; Sængi som voro fyllde me noko dai kalle Ederdun, aa noko Ryo som vøro undele aa sjaa. De finnst ai taa desse Ryo paa ain Gard aite Remme, som ha gjenge i Arv i tre’a Le, aa de finnst inki Make aat di, so vidt som nokon ha høyrt gjete ell set. De finnst ogso ait Skrin hjaa Klukkare i Vang, som ogso ha gjenge i Arv aa e taa Medele ette Hurdabake. Far aat Klukkare aitte Ola aa va fødd’e i Slidre, so myki e vait, paa Fristad, aa han hadde arvt detta Skrine ette Foreldro sino. Han vart gift’e te Tune i Vang, aa so’lais kom Skrine hit, aa Klukkaren, som e Son ette hono gamle Ola Tune, han ha arvt Skrine ette Foreldro sino. De e so omogele sterkt jødna aa slegi, so de ha no visst vore ait Pe’ingskrin. For de fannst nok Pe’ing i Hydale maaveta ette Hurdabake; taa di dai som fanga han, trjuga han te segja kor han hadde slikt, endaa dai inki føngo veta de gildaste Huse hass. Ette at Hurdabak’en vart fanga, hadde de vore noko hjaa dai sama Viskjeringenn paa Kungsberg aa spurt ho, kor dai skulde laite, aa ho hadde sagt de, at esse de laite væl i Grytehauge aa i Kjelhauge so hava de visst att’e
