Hus-Hund 63 Hug (u’). Det veit Hug, som ikkje veit Ham. (0:IlltctDlzr saa duutt. at det ei har en Billie). Sdm. Der som er ingen Hug, er helder ingen Dug. D’er Hugen, som viser Dugen. i-“: Den natut1iac i:i1l-ieuahed viser hvad Cn duer til). Hugen dreg halve Lasset. (Berg.). Naar Hugen er god, er Foten lett. D’er vandt aa saa den Hugen inn, som ute vil vera. D’er hollaste Hugen, som kjem av seg sjolv. D’er tungt aa leggja Hug til den, som legg ingen imot. Hugen er sterk, og Handi er veik. Hugen varer lenger en-Dugen. Ogsaa-: Hugen gjeng ikkje burt med Dugen. (Tel.). Hugen ser heile Verdi umkring. Hugen leikar so vida. (Landst. 642). Hugnad. Der kann vera stor Hugnad i eit litet Hus- Hugnad heime er daglegt Gjestebod. D’er ein Hugnad i Harmen aa hava mange med seg. hugsa. Det kann ingen hugsa alt, som hender. Det ein ikkje hugsar, kan ein ikkje herma. Hund. Den som heve Hund, han slepp aa gøya sjolv. D’er betre hava ein Hund til Bin en til Uvin. D’er godt aa hava ein Hund aa skulda paa. (Vald.) Hund gjerer Hunds “Gjerning. Han sær sjølv vera Hund, som med Hund skal bitast. Hund vil hava Hunde-Tugt. (Trondhj.). Ein“god Hund skal hava eit godt Bein. Gamall Hund er ikkje god aa narra. (Bald). D’er ill Hund, som ikkje goyr, fyrr han bit. D’er kleen Hund, som er rædd ein Hare. Terren Hund seet rivet Skinn. (Berg). — Ill Hund kjem haltande heim. Liten Hund kann og bita. Hunden maa vel murra; berre han ikkje bit. Naar den eine Hunden gøyr, so goya hine med. Ein skal ikkje sjaa Hunden paa Haari. Hunden veit, kvat Skinn han skal riva.
