44 Gitord — Gjenta- Gitord. Det gjeng ikkje Gitord av ingen Ting- Di lenger Gitordet gjeng, di meir vil det veksa. Det verd no stnndom stort Gitotd av liti Gjerning. giva. Han kann myket giva, som god Raad heve. D’er lett gjort aa giva, naar ein ventar jamgodt atter. D“er lett gjort aa giva det ein ikkje gjerer med.“ lJf. Ktaaka giv Ungom det, ho ikkje vil hava sjolv. Ein kann ikkje giva betre en ein heve. —— D’er ein Skarv som giv betre en han heve. Han fær myket giva, som myket vil hava. Ein skal so giva, at ein sjølv kann liva. Giv so i Dag, at du kann giva i Morgon med. Ein fær ikkje giva Barnet alt, som det brekar etter. Han giv litet, som tiggar sjolv. Den som giv, til han tiggar sjolv, fær liti Takk. — 33saaS1i;::?eee3:DD.:1ö)som giv til han tigg skal ein slaa til han lkss— lLige- Den som giv, skal tegja; den som fcer, skal tala. El- Den som heve givet skal tegja; den som heve fenget skal fraa segja. Det er ikkje gjevet, det som satig Kjerring skal spinna fyre. D’er alt godt, som gjevet er. — Gjeven Gamp skal ein ikkje sjaa paa Tennerna. (Jkkje sjaa etter kor gamall han er). Tydsk: Einem geschenkten Gaul sieht man nicht ins Manl. Givnad. Det vil kvar sin Givnad sylgja. (Sogn). mot- ctm. „Det lyt kvar si Natur fylgja. Givnaden gjeng yver Tugti. Scedvcm1ig i sremmev Fmt— Natu- ten gaar over Optngtelsen). Gjenta. Ei voen Gjenta treng ikkje um Stas. Ei Gjenta voen og dygdesull er gildare en ei Tunna Gull (Landst. 777). D’er uvandt aa saa ei rik Gjenta gift. Som Gjenta gjeng fyre, kjem Kona etter. — Snild Gjenta verd snild Kona. (Is. Taus). Sjaa paa Gjenta iKvardags·Lag, og ikkje berre iKyrkje- Lag.— Sjaa ikkje Gjenta ut i Kyrkjedyrri, men hel- der i Fjssdyrri. Ttoudh. (Segner fraa Selvu, S. 74). Skoda ikkje Gjenta i Kyrkja, men helder i Smortroget. O
Side:Ivar Aasen - Norske Ordsprog.djvu/60
Utseende