159. Magnus letur krossin skera, | fólkið saman at stevna:
har komu tveir, sum boðin var ein, | Margretu deyða at hevna.
160. Fimtan skulu herskipin | út af Blálondum ganga,
annað slikt skal eftir koma | undir ein lognitanga.
161 = 160 undtagen Rimene gá ~ við svörð og brynjum blá.
162. Margreta gongur fyri sannan guð, | fellur fyri hann i knæ:
Ongar vil eg hevndirnar | gera eftir meg.
163. Ongar vil eg hevndirnar | gera eftir meg,
öll láti tú sjó-latast, | men sálina goym hjá tær.
164. Mikil var tann miskunnin, | ið frú Margreta fekk:
tvinni fimtan af Blálondum | alt burtur gekk.
165. Mikil var tann miskunnin, | ið frú Margreta neyt:
tvinni fimtan af Blálondum | tey sukku á miðjari leið.
166. Tvinni fimtan af Blálondum | tey sukku á miðjari leið:
sálirnir fóru til himmels upp, | tær hövðu so góðan heim.
1 Dette Vers mgl. B.
2 Mellem Vers 4 og 5 indskyder B:
a. Mær skal fylgja frú Katrin, | sker henni klæði reyð:
hon verður mær tann trúgvasta, | tar for tolir hon deyð.
b. Tær skal fylgja so vænt eitt viv l sunnan undan lund,
nevnd er frúgvin Ingibjörg | tað listiliga sprund.
c. = b undtagen Rimene oy ~ moy.
d. Tær skulu fylgja sveinar tveir, | eg kenni væl teirra navn:
Nijls útaf Gilstein | og Eyðun Hestakorn.
e. Nijls útaf Gilstein | og Eyðun Hestakorn
ti teir skulu læra teg | tey landsmál og orð.
f. Mær skal fylgja frú Katrin, | sker henni klæöi grön,
hon verður mær tann trúgvasta, | af guði tekur hon lön.
En Reminiscens af B findes ogsaa i Ab: –
g. Tu elska tær frúnna Ingibjörg, | hon er norður ur lið
siðst mun hon í róðum vera | at svikja tað væna vív.
h. = g undtagen Riinene lund ~ sprund.
i. Hon elskað sær frúnna Ingebjörg, | hon er norður ur lið
fyrst mundi o. s. v.
k. = i undtagen Rimene lund ~ sprund.
3 Fra [ B: Tá leið ikki longur um enn mánaðirnar, og foran gaar et Vers af samme Indhold undtagen Rimene tvá ~ sjá.
4 hon stod i fremri stavn ~ í vor herris navn B.
5 Istedenfor Vers 13–17 har B:
a. Svaraði frúgvin Ingibjörg, | kostar hon ei figgja:
Hetta kalla vit Skotland, | vit fingu fyrst at siggja
