Denne siden er godkjent
Ho leitar til Handi er blaa og stinn;
men burte er burte. Ho inkje finn.
Daa tuslar det burte i Kyrkjegardskrok.
Der stod ein Graakall, i Laatt seg skok.
«Det skal du ha, du! haa-haa! hi-hi!
— I Gaarkveld gløymde du Mjølki mi!»
Burte er han paa lette Legg.
Vinden yler um Kyrkjevegg.
Einsleg stend ho i raadlaus Gru;
Vinden dundrar i Kyrkjebu.
Det javlar i Jordi, ned-døyvt, stridt:
«kom att med Beine . . . med Beine mitt . . .»
Ho veit ikkje ut, ho veit ikkje inn;
Skodda myrknar um Kyrkjetind.
