kom Bærgatrøllø. Fy! dæ tæva Christemans Tæv her, sa’n. Aa ja, kjærø Far! sa Jyggre, dæ kom hit tvær fina Jamfrjugo aa bøo um Huus; du faar inkji gjera dei noko ilt. Kor vilja dei aav? sa’n. Aa dei vilja aat den førgjyltø Skog, sa o. Dit koma dei aldør, sa’n; e kjæmø derifraa no e sa’n. O jau kjærø Far! sa Jyggre, dei laago hjaa Syste minø i Nat va, aa ifraa hennø skuldø dei helsø me Gonat, aa ho fæk Man sin te, at ’n laantø dei Bargarenna si herhit; aa dei forærdø me eit fiint Plag; no faar du gjera saa væl aa laanø dei Bærgarenna di aat Bærge te Broer mino; e ska seia dei, lo dei sko seia ve o, neer dei slappo o atiendo saa faae me o nok atto, sa o. Aa ja e faar væl dae daa, rsa’n. O Morgon va Jutul’n ell Bærgatrøllø reistø, før desse tvær vøro uppø. Jyggre ga dei Madt aa Drikkø før dei reistø; aa saa sala o Bærgarenna aat dei, aa saa ba o dei, at dei skuldø strjøkø o paa Lænde, neer dei slæftø o atiendø, aa seia dæ: „Der du to Bisken, ska du oksaa taka Kvæld’n.“ Aa saa maa dei helsø Gonat te Brore mino. So bøo dei Farvæl mæ henno. – O Kvæld’n komo dei aat eit Bærg attø, aa saa strøko dei Bærgarænna paa Lænde, aa sa ve o, at der ho to Biskøn, skuldø ho ta Kvæld’n, saa reistø ho attø; saa banka dei paa der. Kæm æ so banka paa mi Dør? sa Jyggre. Aa dæ æ tvær fina Jamfrjugo, so bea um Huus i Nat, sa dei. Ja dæ kunna de gjednø faa, sa Jyggre; men neer Man min kjæmø attø, saa dræpø’n dikka. Aa neimen gjere ’n inkji, sa dei. Me sko helsø o Gonat ifraa øllo Systo hass; me laago hjaa dei einø i Nat, aa hennø forærdø me eit Plag, aa eit ska du faa, saa du ska ’kje ha hat dæ sligt, si du va Bru, aa kanskji inkje daa held, – aa ho hjøltø uss te, at me føngo laant Bærgarenna has herhit, aa dæ sama faar du hjølpø uss te mæ herifraa, taa me vilja aat den førgjyltø Skog. Aa ja de faa vel koma ind daa, sa Jyggre. Saa føngo dei Madt aa Drikkø, aa saa la dei
