63 fast og handtekin. Endaa dei spurde han ut, kven han vai l)erre tagde han. Geirrod læste Loke ned i ei kiste og svelte han der i tri maanar. Daa vart han tekin upp og laut segja kven han var. Og til aa løyse live sitt maatte han lova aa føre Tor vaapnlaus til Geirrod. Tor kom og vart sessa i ein stol som lyfte han imot take. Ihalli var store eldar, og Geir rod tok ei gloande jarnstong og kasta imot Tor. Men Tor tok imot stongi med hendanc og sende ho attende mot Geirrod og drap han. I Haustlong er fortalt at Loke vart klumsa fast til ei stong som han vilde slåa risen Tjasse med, og førd etter hen dane so han mest slitna. Han slapp inkje fyrr han lova Idun til Tjasse. Utgomol tykkjest sogo vera um det vette som vart klumsa, fanga, svelt og løyst mot ein lovnad. Grimnesmaal er vel ei ihoprenning av eventyre um det fanga trolle og sogune um Loke og Tor hjaa Geirrod, til ei forteljing. Eit anna eventyr um tvo brørar vart sett attaat, og ei gudesogu um Frigg og Odin endaa lagd til iei fyri mæling. Fyrr dette kom attaat, karm sogo ha byrja soleis paa lag: Odin for ute og sveiv og kom til kong Geirrod, som inkje kjende han, men lét hand taka den mannen o. s. fr. Men um desse fyri mælingane skriv seg fraa diktaren til "Grimnesmaal eller er seinare, karm ein inkje segja noko visst. Ein karm nok tru at det er diktaren sjølv som hev skipa desse sogune ihop til eitt. Um kong Halvdan svarte og Harald fortel Snorre etter Aagrip (skrivi av ein nordmann ikr. 1190) nokre sogur som minner um Grimnesmaal. Ein jolekveld paa Hadeland kvarv maten burt fraa borde til kong Halvdan. For at kongen .kunde faa vita kven som var skuld i detta, lét han taka ein linn som var trollkunnig, og vilde nøyde han til aa koma fram med sanningi, og pinte han, men fekk ingin-ting utav han. Finnen bad so vent Harald, son hans, um aa hjelpe seg, og Harald bad dei skulde spara han, men det hjelpte inkje; men -daa fekk Harald han burt mot kongens vilje, og fylgde sjølv med han. Dei kom farande til ein stad der ein hovding heldt •eit stort gjestebod, og der vart dei godt mot-tekne, saag det ut for. Daa dei hadde vori der til vaaren, so var det ein dag at hovdingen sa til Harald: Det var fælt so stort tap far din totte det var i det grande mat som eg tok fraa han her i vinter; men det skal eg no løne deg med ei god tidend: no «r far din daain, og du skal fara heim; daa fær du heile del rike som far din hev aatt, og attaat skal du vinne heite Norig." Straks etterpaa vert det fortalt at Halvdan fekk ein (udaude, og at Harald vart konge etter far sin, 10 aar gamall. Flatøyboki fortel at Odin ein gong stal maten fraa Halv dan i joli. Og at finnen er Odin fraa fyrstundes, trur S. Bugge visst. Han meiner at Grimnesmaal ligg til grunn for forteljingi <Arkiv f. nord. fil. 1899). Sogo um at Harald vert med Odin
