Hopp til innhold

Han gamble Gudbrand Røbøle

Fra Wikikilden

skulde ogso hatt ein Løt taa Svartekunstboken; men han brukte ho alder, uttas han skulde gjera ette. Men dæ fall no paa jamble. Ei Gong va dæ ein, so va klen, o so vart dæ gjort Bø paa han Gudbrand. Han kom o saag trast dæ, atte han laut strjøke den klene Miniskja mæ eit Bein, strauk so paa Lomiskjyrkjigarden, fann se eit der o ba, um han skull faa ha dæ te hi Natte atte. Men han gamble Gudbrand va kjær ette Brennevine, hadde so gløymt Beine kav butt – dæ va eit Leggjibein, tissheld. Ette han hadde lagt se ein Kveld skjele Ottedagasdagen der ette paa, høyrde han ein Smell; ress so dæ va, to dæ te dundre inni Veggjidin, so Huse raga o va paa skull skjiljast aat i Møsjamoto. Siste Smellen va so illhærvele knell, at han gamble Gudbrand skvatt ende upp i Sengen; han laut nokk te bea vent fere se daa, sto upp o fulgde dei attpaa Kjyrkjigarden mæ Beine o la dæ der, han to dæ. Han hadde nokk lagt atte Staal han Gudbrand; men dæ va berre ei Hektelykje. Ha han berre kome att mæ di te dei Tien, so sett va, so ha væl kji Draugadn børe se so aat.

Denne teksten er offentlig eiendom fordi forfatteren døde for over 70 år siden.