reverentia mihi semper colendi. Non duxi relaturum a. p me Dei beneficio circa festum pentecostes incolumem, Christo gratiam, Hafniam ex Germania rediisse, ubi aliquantisper studueram et aliorum negociorum expediendorum gratia mihi commorandum fuit. Qvapropter cum honesto viro Johanne Johannis in Asch (cum per me ipsum tam cito fieri non liceat) brevem qvandam orationem, qvam ante abitum meum Viteberga in lucem edidi, vobisqve, viri doctissimi et humanissimi, dedicatam mitto, orans obnixe et fraterne, ut eandem eo animo, qvo scripta et profecta est, accipere velitis. Deinde qvia ante qvadriennium, cum ad pristina mea studia mihi esset redeundum, contuli prius cum clariss. viro Domino Superintendente nostro et nonnullis aliis de parte mea ex bonis communibus in studiis meis propagandis etiam conseqvenda, ad qvod nihil certi mihi responsum fuit, eam præcipue ob causam, qvod omnes Canonici eo tempore non adfuerunt. Postea, cum aliquandiu Hafniæ fuissem, idem literis impetrare cogitavi, de qva re venerabili capitulo semel scripsi ac certum ac finale responsum petii. Verum etsi nullo responso eo tempore me dignatum fuit, tamen cum pia et honesta femina domini Episcopi nostri conjuge 10 Thaleros mihi misit. Similiter seqventi anno eum Christierno Olburgensi totidem.
Sed toto biennio illo, qvo Vitebergæ eram, non nisi 10. Hanc pecuniam, humanissimi viri, utrum partem bonorum meorum communium vel extraordinariam largitionem nominem, haud scio. Cupio igitur amanter et fraterne semel hac de re categorice literis certior fieri. Si nihil responsi in primis mihi datum fuerit, silentium vestrum pro negatione accipio. Vosqve amanter oro, ut, si causam meam Regiæ Majestati Serenissimæ postea exposuero, ne ægre feratis. In Christo Jesu unico redemtore nostro valete. Hafniæ 1570 29 mensis Maji.
Georgius Erichius.
Reverendis viris, pietate sapientia et virtutibus ornatissimis, dominis Canonicis venerabilis Capituli Bergensis in Norvegia vigilantissimis, dominis ac collegis suis dilectissimis, summa fide et reverentia semper colendis“.
Jørgen Erichsson fik Brev paa et Vicarie, liggende til Bergens Domkirke, saalydende:
„Fredrik II gjør Alle vitterligt, at vi af vor synderlige Gunst og Naade haver undt og tilladt og nu med dette vort
