Hopp til innhold

Side:Symra (1863).djvu/6

Fra Wikikilden
Denne siden er godkjent


 3. Born av deim, som bygde Landet,
er paa Tuftom endaa til;
Garden stend i gamle Standet,
bygd og bøtt som Bonden vil.
Van til Møda, meir en til Kjæla,
leikar Lyden paa Land og Sjo.
Giv han sitje med Sømd og Sæla
trutt paa Tuftom i Trygd og Ro!

2. Nordmannen.
(Tone: Dei vil alltid klaga og kyta.)

 1. Millom Bakkar og Berg ut med Havet
hever Nordmannen fenget sin Heim,
der han sjølv hever Tufterna gravet
og sett sjølv sine Hus uppaa deim.

 2. Og han vandest til Vaagnad og Møda,
der han laut vera herdig og sterk;
og han høyrer med Hugnad ei Røda
um stor Manndom og dugande Verk.

 3. Fram paa Vetteren stundom han tenkte:
Giv eg var i eit varmare Land.