ette. Uppaa Skaaptake fannst dæ kji anna ell noko store Husnavra, o eit tvau try Spikarbøra, ein Skrubbhøvel o ein Sletthøvel. Kanskji han va døttin nemæ Glasrammun? Der fannst dæ kji anna ell noko gamal Møse, ein Veggjivilling o ei aavbrøti Skjei. Kanskji han laag nie Hægsetbenkjes[1]? sa han den Guten, so hadde snuppa Paaken upp i smaae Stubba. Ungadn fløtte se unda, o Skulemeistaren to te leite; men um dæ ha vore tie Mæhjølpara nie Hægsetbenkje, so ha han kji fønne dei der imyljo alt dæ Skrape, so der va. Te all Slutt bau ein taa Guto se te gaa burti Beitakøsten ette ein an Mæhjølpar. Seint o sia kom han daa attdragsand mæ ein Sloe so fæl, at dæ ha kunna vørte sjau o tjue snertne Meistar Erika taa hono. Guten agta se nokk, so han kji to taa dei Bjørken, dæ svei mest ette. Va dæ engon taa dei yngste, so le se narre te uppedaga, kem so va Banamann hass Meistar Erik, so fekk han Bank anten i Duggurdskvilun ell ette dei vøro slopne um Kvelden. Ingjin bau se te hjølpe hono, alle syntist, dæ va trulaust gjort. Ve dæ va Skule i ein Gard, va dæ jamble, Ungadn gjingo aat nemmaste Gardo før o sjaa ette, kodan Beit den o den Mann hadde, o so grov dei o sporde, kor den o den to si Beit ifraa. Hadde han take ho uppi Lomisbergo, ell hadde engon vøre ette Soplingris i Lomisbergo, so huttetu! Dæ va kji Morospøk daa; dei visste dæ fannst Mæhjølpara der uppi, so dæ „to noko drjuglaga fere“.
Dessa store Svegadn laago no kji uppaa Skaaptake
- ↑ Før i Verden va Hægsetbenken jamble ein Slags Hølbenk ell ei Kjiste paa Lag. Her gjøymde dei mange Ting, so dei væl hadde Bruk fere, men so dei vilde ha otor Augesyn, altso eit „Lumberkammer“.
