va ei Gong lengji sia austi Fjello o skaut Rjupa. Dæ
krydde mæ Rjupo allestan. Han hadde alder sett slek
Rjupeleven før i sin Levedag. Han va ein glupe Skjyttar,
o han skaut, o han staut te Dunlagdadn flygsa o
flaug skjele so eit Snjodrev; dei vøro so tye mæ, Rjupudn,
at han kunna seta Byrserøtten mest heilt innpaa
Kraase deiris, o han syntist, han kunna skøte Rjupudn i
Fillo, men ko han skaut, so fekk han kji Live. Detta
tytte han va løgligt, snudde so heimatt i Bygde, gjekk
aat Smiun o heta Byrsepipa bljømende rau, sette so
atti Vegen. Dene Gonge fekk han alt, han skaut paa.
Dæ va sjaaandis te di, at engon hadde førgjort Byrsa
hass. Dei vara haske te di dei gamble. Ha han hatt
Vet te slegji try Angreødda i Byrsestokken han, so ha
ingjin kunna frikla ve Byrsa hass, um dei ha hatt tie
o tjue Svartekunstbøka. Hellist so kann ingjir Byrse vera
sikrar en ei Skabyrse; ho drep alt, ho blovekkji, hona.
skulde ogso hatt ein Løt taa Svartekunstboken; men han
brukte ho alder, uttas han skulde gjera ette. Men dæ
fall no paa jamble. Ei Gong va dæ ein, so va klen, o
so vart dæ gjort Bø paa han Gudbrand. Han kom o
saag trast dæ, atte han laut strjøke den klene Miniskja
mæ eit Bein, strauk so paa Lomiskjyrkjigarden, fann se
eit der o ba, um han skull faa ha dæ te hi Natte atte.
