rand drakk upp o spelte burt baade Nista o Hesten o kor Skjilingen han aatte o hadde, o gløymde heilt taa dei tvo gamble, so der heime søto o venta paa Ungdomsboke.
Ner ikji ellste Son kom atte, løto dei gjera den are sta leite ette baade hono o Ungdomsboken. Han fekk ogso ei glup Nisteskreppe, beste Hesten so paa Garde va, o alle Peingadn, dei hadde atte. Han sette i Vegen; men dæ gjekk samaleine mæ hono: han fekk Hug te glytte inni Døre, vart so vare Bror seno der, slo Kalas me hono o dei andre, drakk upp, o spelte burt Nista o Hesten o alle Peingadn sene o gløymde heilt taa dei tvo gamble, so der heime søto o venta paa Ungdomsboke.
Den Ti dei tvo ellste inkji komo atte, vilde den yngste sta leite ette baade dei o Ungdomsboken; men Følke hass vilde kji veta taa di paa nokort Sætt ell Vis. Han va no Øskefoten han, maa veta, o dei skjønte, dæ bar vetogt i Vegen, ner han skulde te; men han knudde o ba rae o støtt, seint o tile, at han vilde faa Lov te fara. Dei saago, dæ va kji Raae skaft o stogge hono. Ellste Brødn hass hadde faatt alt, so Følke hass aatte; dei hadde kji anna ein fille Skøtøyk a gjeva hono te Skjusshest o tvær svarta Lettebrolefso te Niste o alder ein Skjiling i Peing; men Øskefoten va kji vande gjera te Lags han, ska e tru. Han la Lettebrølefsudn nie ei Skreppe, batt ho paa Filleøyken o karra i Vegen. Den Ti han kom aat dei Krohuse, høyrde han Stuk o Svall o Felelaat o Læjing inne, men han strauk um, fortaste han kunna han, so so han hadde vørte feresagd; han saag kji attende eigong. Brødn hass komo ette o vilde ha han mæ se inn dei; men han sette upp me dei o vilde ha dei te vera mæ se sta finne Ungdomsboke.
