tunge Bryggi i Natt.“ Men Gjenta visste ’ki taa
noko hona.
Paa Fødnes va de ei Gaang ein Mann som va
so go te aa aka paa Ski’o, at de fannst ikki hass Make.
Fødnes ligg uppaa Aassi’unn beint upp for Strønd,
men de e so hengjande bratte Bakka upp, at de mest e
Uraa aa krabbe se fram Sumarstie. Ein Vet va de
blanke Skare aa Haalke utover alle Bakka. Daa va de
nokre som vaagde fem Pøtta Brennevin me Fødnes’e,
at han ’ki skulde vera go te aa aka stavlaust ne i
Strøndagarden. Men Fødnes’en steig paa Ski’udn me
ein Brennevinbutill i eine Høndenn aa eit Glas som
va dørgend fullt i hino Høndenn, aa so slepte han se
te. Daa han kom ne i Strøndagarden, va Glase like
fullt, so stødt hadde han stande. „Men denna Aken
vil e ’ki gjera uppatt,“ sa’e han. Som han væl va
komin uppatt i Fødnesgarden, tok han ei Tynne Kodn
paa Eksladn aa ok i Vegen me dei. Men endaa sto
han so han alder blega[1].
Paa ein Gard i Vang som eite Li’e’ va de før
mindre en eit Mannsminne si’a ein Mann som eitte
Jahas. Han hadde Svartekunstboke aa kunna baade
eit aa anna, men han vart ibeit teslutte likevæl. Han
vaagde se te aa løyse Fan sjøl, men han va ’ki Kar te
aa faa bønde han atte. Fre va de ’ki aa faa korki
- ↑ ragade, rikkade paa seg.
