Uppe i Mørkjo ligg de ofto store Staina stundo
paa Flæddo aa stundo jamvæl upp aa Haugo aa Nuto.
Slike Staina sku vera Jutullyfte, aa naar de ligg ain
Stain uppaa dai are, som ain stundo kan sjaa, so ha
de vore ain a’n Jutull framme se’a aa lagt paa Troyten
fyr hino.
Paa Klaivenn, ain Gard øvst i Aalssokne, ligg de enno ait gryskile stort Jutullyfte me ain stor Troytingstain uppaa di. j De e ’ki mair en so ait skikkele Refleskot ifraa Aalmannvegi. Sjølde Lyfte e held so stort som Stugu paa Klaivenn, aa Troyten e so stor, at han snaudt kunna dragast taa tvenne Gampa paa Taakkunn.
Dette Lyste ska fyst vera upplagt taa Sangemanne. Han hadde vorte augundsjuk paa ain a’n Jutull, som kallast Langesendmannen aa budde i Langesendfjelle aa han va vraiskjen fyre di, Langesendjutullen hadde skrytt taa di, at han va likeso gildt armestæld han som den are. Sangejutullen huta daa tvert over Dalen te dai are solaise: „Unde paa Klaivo visast Armstaale mitt, kloyv no ditt Stig i Dale, legg paa Troyt aa stig so hit.“ Langesendjutullen gjorde so, staig ne taa Fjelle, hov Lyfte upp aa la’e Troyten paa, som enno visa se, aa derette staig han upp or Dale aa ainstigs upp aa Sangenuten. Me di sama han sto der, vart han burte, aa ain Ovdur aa fæl Svaal hoyrdest inni Sangenute, som naar Husbraia oma langt burte. Dai heldost daa solengi, te dai dotto dau’e baa’e.
De ha ingin hoyrt mair te dei ette dai Ti’en, aa de ha stødt vore role i baa’u desse Fjello se’a.
Tenestguten aat Jutule. I Fyriti’enn raakte de aigong, at ain skira Gut sette se Aarstenest hjaa ain Jutull. De fyste Yrkefare dai daa toko te aa aabne paa, va at dai gingo te Skogs paa Timbrehøgst. Me desse Starve vilde Jutullen dai skulde gaa solaise i Lag, at han sjøl traiv Trjøne i Toppen aa langbuga dai te Jordars, aa Guten skulde daa vera illsnarp te gleksehøgge Tre’e aav ne ve Jorde. Dette gikk tviradt fyr se
