land smyte se paa Dydn me Skreppunn sina i Høndenn te Laups paa Skogen, aa der kurra han se fyr aa bi’e paa han Elling. Men Elling tenkte de, at Sterke Jo hadde bussegingi se. Han va aat aa vilde mainhalde hono Elling, men so fekk han vaikje paa Take hass Jo lite, aa ve di fekk han Le’arum aa graip so te hono, aa sleppte inki Tak, fyrr Jo va komen aat Golve. Hin Mugin va raist fyrr taa Ræddhugi taa desse store Kjempo som brutost som Trøll. Elling traiv Skreppa si aa te Bains ette Systkinbaadne sino te Skogs han me. Me desse sloppo dai unda baa’e tvaa.
Um Sangejutullen. Dai Gamle fortelja, at i Fyriti’enn skulde de vore ain Jutull, som hadde sitt Tevære i Sangefjelle. Paa Strandaeggenn sto i gamal Ti ain lang smal Stain te skraas upp or Jordenn, aa nemme desse Staine, som kallast Strandapile, e enno ain trillendes rund Haug, aa tett inn’ aat dessa sto denne Pile. Søgne fortel, at denne Pile e kome or Sangefjelle solaise. De va ai Gong ai Brudferd, som vilde sø’aat Aals Kyrkjunn, aa denne Ferde rai daa over Strandaeggi, taa di Vegen laag derover i gamal Ti; aa daa Brudferde kom dit, hoyrde dai Kyrkjeklukkudn ringje.
Sangemannen fekk no hoyre Omen taa Klukko, aa vart te me vare dessa Brudferdenn. Han vart so rai ve dette, at han tok den svære lange Stainen aa la’e paa Sprettebogin sin, aa klembde te skaut han ette Ferdenn, teskraas over Strandafjorden, som e over ai Mil. Men Pile saig ne lite ne’afyr der, som Bru’e aa Brugomen daa ri’o, aa baint inn i Bakkin, aa vart der standandes
