sterk Tone paa „te“. (illr.)
imse se, snua og venda paa seg.
ire, (a-a) (iðrast) trega, angra.
jarda, (jarða) grava ned (Lik).
Jølg, m. (Gjelg, Gylg?) Gust.
kaa (Høy), snu Høy, som er breidt ut til Turk.
Kallfating, m. den Luten av Taket, som ligger ned paa øvste Stokken i Langveggen.
kjøse, (e-te) (kjosa) velja. Kjøs, n. Val.
kløkkje, (kløkk klokk klukko,)
(klökkja) rørast i Hugen, ogso graata; kløkkjen Adj.
kole (opet o) (a-a) gjera Ende paa, drepa.
Kome, f. Utsjaaande, Aasyn, Tokke, som ein fær av ein, ogso Aatferd. „De fylgje ill, nøgle Kome me hono“.
Krevjand, n. ei liti Byrd, til Ex. eit litet Vedafang o. dl.
krysja, (krys, kruste); knasa; (engl. to crush).
kverve, (kvarv, kvorvo, kvorven) (hverfa), koma burt, or Augnasyn.
kveta, (hvetja) kvetja, kvessa.
Kørlægi, n. “ Sottarsæng, (körlægi.)
Laatt, m. Slaatt, Tone.
Laki, m. ei Filla.
Lauvsnol, m. Lauvkniv, Lauvsnidill, (sniðill).
La’ve, (fyre Ladved) Ved, som er sett upp i Lad.
ljøt (ljotr) stygg. Den Ljøte d. s. s. den Vonde, Tremen.
Loku, f. ovstor Hond.
losa, (opet o), (losa), gjera seg laus til aa fara.
løvdebrai, (lœfðar breiðr), handbreid.
Ly’, m. (lyðr) Husfolk. Husly, d. s.
Lysehelle, f. Hella til aa leggja Tyrilyse paa.
Lø’u, f. Flt. Krossmerki imot Trollskap.
maa, (dde) i Von, kunna vera fyrutan, tola aa missa. „Detta maar e inki i Von“.
Maalsvegg, m. er 8 Mælingstenger, kvar paa sex Alner, altso 48 Alner.
magne, (a-a) (magna) styrkja, kveikja.
Maidd, f. Meidspor.
maisle, (a-a) (meitla) meitla, smaahakka.
Me, m. Lyte. (mið, Merke.)
meli’es, (miðhliðis) midt i Lidi.
