dan. At detta samband vard knytt var ogso ein frukt av dat vaksanda sannleiksvitindi. Hvorleid fruktin var er lika so uvigtugt som hvorleid Bugges verkan fyri málit var. Fruktin elr natturin at vinnunni drepast med naturin at vitindit, som hun er sprottin ur og umstodurna, som hun er sprottin undir. Nog! me hava sannfört, hvat me vildi; dei gamla meiningir hverva, allt som vitindit spreidir sig, — og som dat gekk dar med dat eiginliga folk, so vil dat ogso ganga her med vári sidhevdandi samlendingar; sannleikssolin skinr allt hátt á himni; og allt som hun rennr, vil sagnarljosit blikna, og virkit, som dat lysir yvir, verda veikara og veikara fyri einngáng at stupa, elr — dat gerist vid dess kortari elr lengri standan, dat gerist vid upplysinginnar snöggari elr seinari vokstr — idi dat stupir at berka, má henda, so mykil kvavnandi vitlöysa, at dat hefst attr vid hatit mykit veldugara enn dat nokkutsinn stod vid kærleikinn - mot dann sami danskleiki, som
