Side:Ny Hungrvekja.djvu/26

Fra Wikikilden
Denne siden er korrekturlest
II.

Me hava ovanfyri sjet norrönleikinn i framstig hjá oss; — me kunna sjá, hvar hann vil enda. — Ein kann segja, at detta framstig til dessa tidir hevir gerdst av nattur, av sig sjalft meir enn medvitandi. Norrönleikinn byrjadi med detta: inki at vilja vera danskleiki, elr, hvat er dat sama, inki at vilja vera undirdansk; hann er nu kominn til detta: at vilja vera sann norrönleiki; og einngáng vil hann ná fram til detta mál som dat retta. — Men i livit at dat mannliga samband möta me timabil, hvari dat i byrjunni utan umtenking,[1] utan medvitan gerandast framstig krevr medalkoman av mannins fria skyn. — Og detta timabil möta me nettupp dar, hvar dat uimotsegjanda,

  1. reflexion.