BEFOLKN1NG. 6O 1 Lokkar, tulla1—, roglur, herm-ingar, gaafm“ og ordføk. Gjeitelokk jra Sefes(lalen. Hasse, hæse gjaito! Ova ur, haim i tun DroS o so Duvc, Sylv o so Truve, Aale o so Snjadde, so have mi gjaitane adde. Hasse gjaito lengste nor i haio ova ur, haim i tun. “ fange dine bjødde mine I)1—os o so l)uve. Sylv o so Truve. Aale o so Snja(ld(— so have mi gjaitane sidde Baadn laak Høna aa hanen gjek paa golvi aa s0pa. der fandt dei seg ei lita steik. Ko gjore dei man den? sa katten Den lae eg paa gloen aa steikte æ, sa musa. Ko gjore dei daa mæ æ“? sa katten. Dei la æ paa kakelovnen, bo sill kalne. sa musa. Ko gjore dei daa mæ æ‘? sa katten. Dei aat æ up, sa musa. De same slaa eg gje1—e mæ deg, sa katten. (’Aa1nli.) Reven kjem diltandi aa vil laane bryni. Ro vi du mæ bryni? — Eg vi bryne eks. Ko vi du mæ eks “? — Eg vi hogge ve. Ko vi du mæ ve? — Eg vi varme taa-. Ko vi du mæ taa? — Eg vi dilte ette nautaa. Ko vi di mæ naut1aa“? —— Eg vi melke mjaalk. Ko vi du mæ mjaalk?“ — Eg vi yste ost. Ko vi du mæ Ost ? 1— Eg vi gjæve præt. W Ro vi du mæ prest? — Han ska krisne alle folk aa haan i ein kjøreho1k. (Aamli.) Lat upp lé, e slepp inn fé, mokkJ i kolla. sil’ i boIla, gjev den lisle drikke (Set-esdal.) Su ru ruddi lombé bere uddi l1ukk l)ere braitt honn. gaae be1—e fjoyri.
