BEFo1.KN1NG. 599 18. Aa de va Bal1i BuanSon, han helt den vegjen fram: der grodde ’kji graa paa femten uar, der ’ass graa gangari sprang. Z 19. «.—ta b0y1’e du, BaIli Buanson, du lat ’kji din hesten sp1—inge! Der spilarË i meg ait liti kind’ alt unde min silkjelindi3.» 2O. 1)e va Balli Buanson, han smiler paa“ liten smaadreng: «Ait 1iti kind kan du vel fua: men inkji so beve du enn !» 21. Aa de va Balli Buanson, han kom seg riandsi gaar: uti ste ’aSs sySta tvæ Ö. dai va vel svaipte i maar: 22. x-Velkomen Balli Buanson aa so ditt vene viv. Men detti tikje me ven-’ aa vere, de kjem’e ti gjelle ditt liv!W 23. «I)i vaktar min hauk, aa di vaktar min hund alt innafyr den løynlega stia’*. ’ di gjoyme fru Yngjebjørs rieklæi, som glé-mai-V i markji so via! 24. I)i vakiar min bauk, aa di vaktar min hund C alt innafyr dai loynlege haga, di gjoyme fru Yngjebjørs rieklæi, som glémar i bøgeloptsvaIalɔ 25. Da-i vakta ’ass l1auk, aa dai vakta ’ass hund alt innafyr den loynlege stia; men dai gloymde fru Yngjel)jørs rieklæi, som gléma i markji so via. 26— Dai vakta ’ass hauk, aa dai vakte ’ass hund alt innafyr dai loynlege haga: 1uen dai gloymde fru Yngjebj0rs rieklæi, Som gléma i høgeloptsvalu. 27. Aa de va kungjen Nikelaas, han kom der riands i ga-u-, aa de va Ballens systa t“væ, dai va vel svaipte i maar. 28. CAa hoyre di, Balleus sySta tvæ, aa ko eg spyrje dykk maa-: Heve di set Bulli Buauson? Han fiutt-i” ai brur her igjaar.» I . C 2 3 C 4 C 5 leger. bevæger Slg. baru. S1lkebelte. t1I. to (hunkjønsform). indelukke (gammelnorsk stia). V glitrer, skinne-r. G hjemførte.
