Nokre av grannefolki, som hadde set det, kom springande for aa hjelpa, og daa gjekk mannen og leita og kika ned i elvi ovanfor kloppi. »Kva er det du leitar etter der?« spurde dei honom. »Aa det er etter den stakars kona mi, som stupte i elvi med den stygge kloppi der,« sa han. »Er du galen du daa, som leitar der uppe,« sa dei andre; »kona di maa daa hava fylgt med straumen nedetter elvi, kan du vita.« — »Skulde tru det, ja,« meinte mannen; »men kjeringi mi var no støtt so vrangsnudd, den tid ho levde, so det skulde ikkje undra meg, um ho no med hev tekje leii mot straumen.« Daa dei andre høyrde det, sa dei ikkje meir, men tenkte med seg sjølve: »Daa var det vel best for deg, um du ikkje fann kona di att.«
Det er snart aa sjaa paa dette finske æventyret, at her med er det tvo sogor som er støypte saman til ei. I Sverike derimot hev dei endaa dei tri taattarne, som me saag det var i det norske æventyret, gangande kvar for seg som tri serskilde æventyr. Um nokon vil sjaa, korleis den provençalske taatten er spunnen paa svensk, so er den slik:
Det var ein gong ein mann som hadde slik ei lei og stridig kjering. So ein sundagsmorgo mannen stod og kjembde seg, kom det eit dyr paa kamben. Det drap han daa. Men daa fekk kjeringi noko aa egla med. »Luseknekkjar!« sa ho, og det vart ikkje anna en »knekk, knekk« for kvart ordet ho hadde aa segja honom.
Daa vart gubben arg, kan du vita, og so raut han i til henne: »Tegjer du ikkje med den knekkingi, so duppar eg deg i brunnen!« — »Nei, luseknekkjar er du lell,« meinte kjeringi. Daa tok mannen kjeringi i fletta og duppa henne ned i brunnen heilt til hoka. »No tenkjer eg du tagnar med gnaalet dit,« sa han. »Nei, du er luseknekkjar endaa!« skreik ho. So duppa mannen heile hovudet under paa kjeringi. »Seg no luseknekkjar, um du kan,« meinte han. Men kjeringi gav seg ikkje endaa; ho stakk baae henderne upp yver vasstraamen, og knekte med tumars-neglerne.
Der stod gubben. Det var ikkje anna fyre en aa draga kjeringi upp att og hava henne slik ho var.
Men »luseknekkjar« fekk han høyra all sin dag.
