i Leggjom og speta ne[1], og der-te va han fælt raale[2] og seinførd og va likt te aa vera berre ei Kusse[3]. Ska ondrast paa, um ikje denna store Vagver’n er berre Ruve[4]? Saa tenkte mange ’taa beste Døvrom i Lagje og de va nogre onge Kare der i Bygden, som ha Ord for aa vera Stor-Kjempo. De va ikje fritt for, at døm hekk ette ’om Paal i Lagje og sette upp Uggen aat ’om naar de fall se saales; men de vart ikje meir ’taa di førr Stabbe-Dansen ha vore.
Stabbe-Dansen va helde andre hell treja Gjestbo’sdagen; da vart Stabbin sett midt paa Golve og Brure og Bru’gommen dansa fyst ein Leik umkring Stabbin. Saa steig døm uppaa han, fekk ein Dram og Bite’-i og sto der, te de neste Pare ha dansa umkring, da va de Ra’e deres, aa staa paa Stabba og faa ein Dram mea’ eit nytt Par dansa. Va Foreldre aat Bru’gom og Brur saa friske og røkne, at døm kunde gaa ein Dans enno, saa va de døm, som va di neste paa Stabba ette Bru’folkom og de va ei Ære ve, aa vera saa go-te se, at døm gjekk Stabbedansen ette døm ha fyllt fjorde Tjuge. De va Kjø’mester’n som sto for aa pare ihop døm, som skulde uppaa Stabbin og for aa faa Moro i Lagje, para han ihop de mest ohøvlege, han kunde finne; men va de onge Folk, som ha Ord for aa haa eit godt Ouga aat kaarandre, va døm visse paa, aa kaamaa paa Stabbin. Va Kjø’mestern’ naagaa ovørdsle, kunde han paa denne Visen plaage illt summe i Lagje og de va nok meir hell einn, som gruva se for Stabbedanse. De siste Pare paa Stabba va Kokka og Kjellar-Mann, Kokka me Turu og Sleiv i Haann og Kjellarmann me ei Øl-Trøys hell ein Tvi-Tapp[5]. Stabbin va stødt saa stor og tong, som de sto te aa finne han og den Ti’e vanta de ikje store Tre i Skogom. Og naar Stabbedansen va ende va de gomol Skjikk, at den, som kjende se magtog nok te di, skulde bera ut Stabbin.
Daa Tofte ha gjort naagaa Nids-Verk te Stabbe, han va lagga og fyllt me Sann og lista ogo’ og ne’a’, han va saa utu Maata tong, at de ’taa alle va hulde for Oraa’ aa bera han
