aa vera hendogaste Sme’en i Vaagaa. Og de Orde loug nok ikje, hell – saa hendog Sme aatte nok ingor ’taa Nord-Bygdom den Ti’e og att-aat ha han lært se te aa bruke Grav-Stikka. Me henna vart han trast ein stor Mestar og nugun sjøl-lært, som ha grave saa vakkert i Jønn, som han Per, den Ti’e, han va paa sit Beste, ska de leitast ette baade i By og Bygd.
Men de va eitt Arbei’, som heile Ti’e ha sute i Hugue hans Per, som han ikje va go-te aa sleppe utu Hogje, og de va aa bli Børs-Sme. I hans Daagaa fannst de ikje Børs-Sme her i Bygden og snout um de va nugun i Grann-Bygdom ou, de einaste skulde vera, um de va ein paa Lesja, for der va de allt ein Børs-Sme umkring 1670. Den Tie va de Arbei’e naagaa ’taa vandaste Smie, som
Fig. 26. Stugudørs-Nykjyl ette ’om Per Langrusten. Kunstindustrimusæet.
va, og de skulde baade godt Hugu og goe Henn te aa gjera ei Børse me di Ambo’n som Bygda-Smeann da kjennde. Men no va han Per eit Stor-Hugu, og døm er jemnast paa den Gjerde, at døm staar ette, aa gje se i Kast me Inkort, som ikje mange andre kan gjera. Paa denne Visen er de, døm te-gagns kan syne fram, kaa som bur i døm. Og no, da han Per va kome væl i-stell i Langrusten, fekk han be’re forr aa freiste dette Arbei’e, han ha gaatt og tenkt paa i mange Aar. Jou, saa va de ikje lengje førr de spordest, at han Per Langrusten ha gjort ei Hagel-Børse saa lugum, at ho va som eit Leika Henndom, enda ho va visst ikje mykjy forr-se-gjord ho, imot døm han gjorde, da de lei lenger paa Ti’e. De va rett ein Hogna aa høyre gjete desse for Bygdafolkje, for de vanta Børso forr-ende i Bygden, di gamle Husgjevære, di store tonge Murbrækkun[1]
- ↑ Murbrækko, Smaalanns-Røyre, sjaa S. 184.
