Hetdiua-dette 59 Hetding. Det som held i Herdingi, det held ei Stand til. (Det som taaler den fyrste Pryve, taaler ogsaa en mtnd12e). „ Naar det gjeld i Herd1ngi, so slepper Kjernngi. (DeFine234; med Fomerae .,öærtngaa“ og „ltjoringaa“). hetnta. Ein skal ikkje herma etter den som haltar; ein kann snart sjølv faa ein saar Fot. Den som hermer, gjerer det ikkje betre, en det er. (o— Den som efter-at-er anbtes Maneret, gjar vera si-edvanlis væne end de ere). Henr. Ein lyt anten Herre vera elder Herre tena- Det kann ikkje alle Herre vera; det lyt einkvar Sekken ll:era. Ogsaa Alle vilja Her-re vera; ingen vil Sekken era. . D’er betre vera Herre i eit litet Hus en Træl i eit stort Ein god Herte fær viljuge Sveinar. Streng Herre fær stokkutt Velde. (Berg.). Ein saknar ein vond Herre, naar ein fær ein Vctte. D’er alt godt, som min Her-re gjerer. (Svotviis om En, som aldrig tilstaar, at han har forseet sig). Det kann ingen tena tvo Herrar i Senn. Det romest ikkje tvo Herrar i ei Hit. (Bald.). Mange Herrar er liten Hugnad. Herrar og Farrar tala fritt. El. „hava frit Spraak“. (Jæd.). det tydstc: Herren nnd Narren haben fret reden. Hos P. Svv 1,l35 Her-rer og Narrer have frit Svrog. Hoge Herrar faa sjeldan høyra Sanning.—Hoge Herrar saa alltid høyra Holing og sjeldan Sanning. Store Herrar hava lange Hender. (El. Armar). Store Herrar hava store Drengjer. D’er leidt hava Herrar til Hestedrengjer. (Wilse). Jf. det
rsonxGtzl13bhH3c3r til stalldrängiar, han für brntna hästar och
D’er hogt Herre-bod, men hogre Guds Bod. Den som er med i Herre-Lag, fær nokot av kvart Slag. (Jæd ). Ligesaa: Den som er med i Herre-Leik, fær no- kot av kvar Steik. Herremanns Born hava Herremanns Hug Her-remanns Vilje kann snart venda seg. D’er lang Herre-Reidsla. (o— Hertemcmds Ferd myket stor Fotdctc- delse). Berg. .
