{{{2}}}
Dermed ender digtet. Det er velklingende vers, hvori forfatteren har skildret sine varme følelser og sin tro, ligesom sine indtryk af den norske natur og af sit samliv med gode venner. Hvorvidt digtet er blevet paaagtet i samtiden, vides ikke; sikkert synes at være, at det ikke nød den samme ære som forfatterens forudgaaende arbeide, at blive optrykt paa ny og det allerede aaret efter sin første udgivelse. Men for efterslægten har Elegidion et ganske andet værd end de spaadomme om kometens truende følger, hvormed Jens Nilssøn var optraadt i 1577.
3. ΕΠΙΔΕΙΓΜΑ sev Specimen commentationis meditationisque Sacrarum Literarum, in gratiam tyronum Gymnasij Asloënsis, explicatione primi capitis geneseos Exhibitum A Iohanne Nicolai, Asloensis et Hammarensis Diæcesium in Noruegia Superintendente. Rostochii. Typis Stephani Myliandri Anno Gratiæ M.D.LXXXIII. [52 pag. in 4to].
Bogen er dediceret til Reuerendo et clarissimo viro, pietate, doctrina, dignitate et humanitate singulari, cæterisque virtutibus præcellenti, DN. M. FRANCISCO BERGIO, APVD ASLOENSES ANTIstiti et Canonico Ripensi longe dignissimo, suo socero, amico ac domino summa semper obseruantia colendo. Til ham er da ogsaa fortalen stilet. Den er dateret Oslo 4de April 1583 og begynder saaledes: „Quanquam recens hic et acerbus animi dolor ac luctus incredibilis ex obitu charissimis coniugis meæ susceptus, et negociorum quibus inuoluor fluctus ac labyrinthi meis honestis conatibus impedimentum inijcunt, venerando senex, ita vt quibus ego verbis vel pares. T. P. gratias agere, vel mei consilij rationem, quam in hac editiuncula secutus sum, rectè explicare possim, non inueniam: Quia tamen et occasio postulat et res ipsa, vt pro tuis beneficijs, quæ latissime patent, et in me quoque profecta sunt plurima, gratæ mentis specimen aliquod exhibeam: committere non possum quin cum honorifica tuæ dignitatis et laudis mentione, intentionis meæ propositique rationem hìc quàm breuissimè patefaciam. Cum exploratè compertum haberem, quantopere referret, non modò seipsum pia meditatione et tractatione doctrinæ cælestis exercere, et ad studium benè in his terris viuendi exuscitare: verùm etiam alios, præcipuè verò iuuentutem, quæ optima
