Side:Segner fraa Bygdom IV.djvu/132

Fra Wikikilden
Denne siden er ikke korrekturlest
124
69.

Ko æ dæ so e frama so eit Nykkla o bakpaa so ei Innløghit?[1]

70.

Han stend i Bakka,
Æ rau i Nakka,
Ti still, den so veit de!

71.

Rund so ein Bølle,
Ligg paa Skrølle;
Allemanns Mat, o ingjin bit ein Bete av.

72.

Den minste Ting i Bonden sitt Hus dræ lengste Rova ette se.

73.

Tvo daue dragast.

74.

Løe gjekk han inn, ut kom han snau
O hakka paa Huvu, so nere va han dau.

75.

Inn kom ein løin,
To kjekste ein søin:
Han Tvofot to han Trefot o slo han Firefot, so
han Firefot laut paa Døre.

  1. Innløghite æ ganske liti; ho æ gjednast ner gjord taa Kælskjinn, æ skjele vi i Bøtte, men Strupen æ so trøng, at ein mest kji faar ni Hønde.