Um Myreguten. I Fystningenn taa di aatjande hundre helt de te ain gild Handelskar paa Myro ova Skogen, som va taa Uppsata ne’a Skogen aa aitte Ola Tollaivsson. Han handla Gampa norda Fjelle inn me Sjøno aa vart kalla Blank Ola, fyre di han jabnan gikk me myki Sylvglam paa se, Spennu aa Sylgju. Ain Vaar, daa han hadde sanka Gampadn sine, kom de ai Kjempe te hono nord i Sogndal aa vilde giva hono Stryk ell kan hende drepa han. Myreguten varde se so godt, at han slo Kjempa ihel. Han vart daa tikin aa Drifte hass me.
Myreguten vart dømd te aa bøte try tjue, aa Skrivaren sa’e daa ve Tingborde: „No sku me faa Sylgjudn or Bringunn, aa Spennudn or Skono hass Blank Ola.“ Ola rak try tjue i Sylvpe’ing paa Tingborde te Skrivare, aa spurde, kaa myki ait Nevaslag kosta? „Tie Dalar, min Mann,“ svara Skrivaren. Ola spurde daa, um han maatte slaa, keim han vilde, aa daa Skrivaren svara ja, svarpa Ola te hono, so han valt unde Tingborde. Derette skaut Myreguten se paa Golve aa gjorde ait Kast upp i Flattake, aa sa’e: „Enno dansa han Blank Ola me Sylvsylgjo sine i Bringunn aa Spenno i Skono.“ Daa Myreguten va komen haimatt me Gampo sine, sat han paa ain ainaste Stain ovafyr Støle Kløkk, som ligg ende ivi øvre Myro, aa selde Gampa, som han tente halvfjorde tjue paa.
