kaldte Indulgentier til Hjelp for Kirker, der enten vare under Opførelse, eller paa Grund af Ulykkestilfelde trængte til Understøttelse. Indledningerne hertil ere forskjellige, men oftest finder man dog en at disse tre Formularer:
- a. Licet is, de cuius munere venit o. s. v. – herpaa findes Exempler i Dipl. Norv. og Munkelivsbogen.
- b. Gloriosus dominus in sanctis suis de ipsorum glorificatione congaudens, in veneratione beatæ Mariæ virginis eo jucundius delectatur, quo ipsa utpote mater ejus effecta meruit altius sanctis ceteris in coelestibus collocari.
- c. Splendor paternæ gloriæ, qui sua mundum illuminat ineffabili claritate, pia vota fidelium de clementissima ipsius maiestate sperantium tunc præcipue benigno favore prosequitur, quum devota ipsorum humilitas sanctorum precibus et meritis adjuvatur.
Den første Form bruges mest for Kirker, Klostre, Capeller og Altarer, der behøvede extraordinær Hjelp, især til Opbygning, den anden for Kirker, helligede Jomfru Maria, den tredie mest for Kathedralkirker. Men efter enhver af disse Formularer følger altid „Cupientes igitur, ut N. N. ecclesia … congruis honoribus frequentetur, et ut Christi fideles eo libentius caussa devotionis confluant ad eandem, quo uberius dono coelestis gratiæ conspexerint se refectos, de omnipotentis dei misericordia et beatorum Petri et Paulli apostolorum eius auctoritate confisi, omnibus vere poenitentibus et confessis qui in … festivitatibus dictam ecclesiam devote visitaverint annuatim, … dies de injunctis eis poenitentiis … . misericorditer relaxamus“. I dem, der havde den første Formular, indskydes efter „visitaverint annuatim“ Ordene: „et [ad præmissa] manus porrexerint adjutrices.“ –
Enkelte kortere Vendinger og Talemaader, der forekomme meget hyppigt, pleje næsten aldrig at skrives med fulde Ord, men alene med disses Begyndelsesbogstaver, eller ogsaa med visse Udeladelser. Saaledes f. Ex. de Ord, hvormed Befalingen udtryktes i Commissions- eller Executions-Brevene, nemlig: „per apostolica scripta mandamus“; „per apostolica seripta committimus et mandamus“; – „(districte) præcipiendo mandamus“; „præsentium auctoritate committimus“ – eller i Moritorier: „monemus, rogamus et hortamur in domino, nihilominus per apostolica scripta mandantes“ e. a. d. Ligeledes og „Contradictores [ac impedientes quoslibet et rebelles], [cuiuscunque præeminentiæ, dignitatis, ordinis, status vel conditionis existant,
