| Christenret. | 427 |
tiðum. þa sæckiz sa vid biskup .vi. aurum. En sa er fær kono a sunnu not eða a æinni huerri þæirri nott er iamdyrar ero sunnu nott. eða a ymbru nottum eða vm langa fastu. þa sæckiz .iij. morkum vtð biskup oc gange bæðe till scripta. oc böte vlð guð.
64 Sina[1] kono skal huer kristin maðr æigha. þa er han hæfir mvndi köypta ok maldaga. En ef han kaupir .ij. konor mundi þa skal han af þæirri lata er han siðar tok. oc böte biskupi .iij. morkum oc gange til scripta oc böte við gud. En þæt barn er han með þæirri kono getr. þa skal enkis manz arf taka nema löysingia sins æins. En ef han vill æigt af þæirri kono lata. er han siðar tok. þa skulu þau bæðe fara or land æign konongs vars. oc hafe firer gort huerium pæningi fear sins. En ef maðr hæfir ambott sina vlð sina kono oc hæfir inni aren æliu. eða hueria sem han hæfir við sina kono. at mæin kono. oc værðr han at þui kunnr oc sannr. þa skal han böta firer þæt morkum .iij. biskupi oc ganga til scripta oc böta við guð oc lata af kononne. En ef synir .ij. kalla till faður arfs sins oc er sin moðer at huarom oc huartuæggi at skilum fengen æftir landz lagum fornom. oc æigi at guðs lagum sægir hin ælri at faðer hans hæfir æigi skilz við moðor hans at guðs lagum þa er han fek hinnar siðare þa a han æigi lengr at abyrghiaz þa vatta en .ix.[2] vætr.
65 En ef maðr gerer brullaup till kono þæirrar er han hafðe fyr born með geteð. þa hælgha þau[3] hin sidare er æftir brullaupp ero geten hin till arfs er fyr voro geten oc skulu synir skipta at iafnade með ser huarer tuæggia oc sua ef dotter er oc engi sun æftir brullaupp þa skal hon með sama hætte ganga till iafns arfs skiptis ganga[4] við bröðr sina firer brullaup getna. En ef bæðe er æftir brullaup synir oc döttr. þa gengr hon æigi til arfs skiptis viðr bröðr sina. oc hælgar hon þo systr sinar firer brullaup getnar. með ser til iafnaðr skiptis til sliks lutar af moðor arfe sem i logum er mælt. En þegar nokot barn er geteð æftir brullaup þa hælgar þæt ok syzkini sin. till ærfða firer brullaup geten samfæðra oc samöðra huart sem hitt lifir lengr eða skemr. er æftir brullaup var geteð. Eu huæige mikit er maðr tækr með þema skilvanga af faður arfe sinum þa stendr han framlæiðis till alra ærfða vskaddra. En ef nokorar ærfðir hafa fyr veret tæknar með þema hætte þa stande þær kyrrar.
66 En ef maðr fæstir ser kono þa hafe han fenget hennar innan þæirra .xij. manoða navðsynia lavst. En þær ero nauðsyniar er maðr er sar eða siukr eða værðr han i
Jvfr. Cap. 64. F. III. 10. Cap. 65. F. III. 11. Cap. 66. F. III. 12.
