| Eidsivathings-Christenret. | 387 |
uið taka. En þæir er þar gera æi skill.[1] þa ma[2] stæfna þæim [i þriðia herað. æftir ser.[3] En ef þæir gera oskill þar. þa skal fara til houuð kirkiu. oc lysa þui. at hann hafe hæimt ræiðu biscups. oc aller þæir menn er mer gerðo skill. tok ek uið þui. En þæir er oskill gerðo. þa stæfndi ek þæim hingat. skill at gera. Nu ef þæir uilia ænn her gera skill. þa uill ek uið taka. Ef þæir uilia nu æi skill gera. þa ero þæir sæckir .iij. morkum uið biscup.
34 En ef kirkia fællr niðr. eða brænnr up. þa skulu bönðr timbr a tuft föra a missare. oc gor a tolfmanaðom. En ef æi er þa gor. þa liggia uið .xv. mærkr. allum þriðiungs mannum. Nu skal biscup hafa firi kirkiu uigslu .iij. natta ueizlu. mæð .xxx. manna. oc .xxx. hesta. a sumar dægi. af bonda fe. en .xv. hesta a uettrar dægi. oc fae bönðr honum mat oc mungat. honum oc hans mannum. oc fae þa menn til. er honum þione oc uæiti. þat skal hann hafa firi uigslu nema þæir uærði a annat satter bönðr oc biscup.
35 Prestr sa er sitr at houuð kirkiu. hann skal abyrgiaz ælld þann er hann hefer at æmbætte sinu. þa er hann syngir mannum tiðir sæckr .iij. morkum .ix. alna öyris. En ef hann ber til annars ælld i kirkiu oc brænnr hon up af þui. þa skal hann up lata gera kirkiu. oc lata uigia. oc albua sem fyr uar hon. En ef hann hefer æigi kost. eða uill æi rögt hafa a. þa æigu bönðr fe hans allt. at hafa. til kirkiu giærðar. En ef preste uinnz æi fe til. þa skulu bönðr sit fe til læggia. at kirkia se buin. Prestr sa skal fara fra kirkiu oc kome aftr at hann hæilli huærium skaða sin.
36 En ef kirkia brænnr af annars mannz ælldi. þa skal hona lata up gera oc albua. af sinum kostnað. En ef hann hefer æigi kostnað til. eða afrökez hann. þa fare hann utlægr oc uhæilagr. en bönðr. hafe fe hans allt til kirkiu upgiærðar. En ef æigi uinnz hans fe til. þa take bönðr sit fe til. at hon se buinn. En hann fare brot oc kome sua aftr i lannd. at hann hafe hæillat bonndom. þat er þa hefer kostat. Nu ef maðr[4] mannz brænnir up kirkiu. þa er þat i abyrgð allra bonnda. er mann æigu.
37 Ef maðr aflar manne bloz. eða bens af hæftugri hænde. oc kömr a kirkiu. sa skal kirkiu lata uigia. oc hafe sit fe til við biscup. En ef hann afrökez. eða hefer æigi fe til. þa fare af lannde brot. utlægr. oc uhæilagr. en bönðr late uigia kirkiu sina. En hann kome sua i lannd aftr. at hann hafe hæilat bonndom skaða sin. En ef bloð uæckir mæð ofund i kirkiu garðe. þa skal sa lata uigia kirkiu garð. mæð sinn
Jvfr. Cap. 34-36. G. 10.12.14. F. II. 7-9.11-13. B. 8. Cap. 37. F. II. 10. B. 18.
