menn skilr á dóm. þá skulu þeir .vj. hafa sitt mál er sveria til.[1] þá er þreytt at lögmáli.|[2]
103 [Hverr þeirra manna er gengr fyrir boðseta[3] fram. nema hann eigi at sökia eða veria. nema húsböndr einir. sá er sekr .ix. ertogum við konung ok böarmenn.]
104 [Um mál þau öll er .xij. manna dómr er tilsettr í kaupangi. ok setr sá er setia á at lögum. þá skal halda. eu sá er rýfr þann ðóm. er sekr .xviij. aurum. hafi sá hálft er sökir en hálft konungr ok böarmenn. ok haldi dóminn sem áðr iafnt. En þat skal á móti sökia. En ef settr er at úlögum. þá varðar þeim er setti (á rofi)[4] en arfa alls ekki þó at hann ryfi. Ef arfi rýfr þann dóm er at lögum er settr. þá varðar honum slíkt sem hinum er setti ef hann rýfr síðan vitni eru um borin þat at sá dómr var at lögum settr. Ef maðr rýfr trygðar. sá er tryggrofi. en ef maðr rýfr þær trygðar er eigi eru at lögum trygðar. þá varðar honum alls ekki. En ef maðr rýfr þær trygðar er sá maðr trygðir er hann var arftaki. þá verðr hann eigi tryggrofi at meira fé en hann varð arftaki eptir þann mann er hann rýfr trygðar eptir.]
105 [Ef maðr skeytir iörð konu sinni fyrir þriðiungsauka. ok missir hann konu sinnar viðr síðan. þá verðr siálfr hann arfi iarðar þeirrar. fyrir því at] |þat eru lög at slíkan eyri skal hverr maðr af hendi reiða sem hann tók í heimanfylgiu.|
106 [Þat er mælt nm vitnisburð. ef sá maðr skyldi bera vitni með manni. er eigi á hag at bíða[5] þeirrar stefnu er hann þarf vitnisburðar hans. ok þat mál sé rétt at sökia. þá skal hann sveria eið fullan á bók ok bera vitni slíkt sem hann mundi bera ef hann væri þá innan böar er þat mál væri sótt. En .ij. menn skulu þar nær vera ok taka vitnisburð hans. ok bera síðan þegar[6] at þeirri stefnu kemr. er hann þarf. slíkt sem hann bar fyrir þeim. þá má hinn fara brot. ok verðr þeim[7] er sökia skal þat vitni iafnfullt. þá er hann þarf. sem hinn bæri.]
107 [Hvervitna er maðr kaupir góz at manni eða brent silfr eða hunang. eða miöl. smiör eða vax. þá skal þat alt iafngott innan sem utan. En ef menn kaupa skrúð eða lerept eða váðmál. ok draga þeir eða ölnum mæla. ök er borit um stræti hvert. ok kaupir dagr ok auga við sik. þau kaup öll skulu haldast. En ef menn kaupa lerept eðr váðmál úmælt eða údregin. ok bera heim til innis síns. þá hafi þeir reynt
- Jvfr. Cap. 104. F. X. 15. IX. 19. XI. 19. Cap. 105. F. IX. 19.
