| 310 | Ældre |
hann bera viðrvist sína. at hann sá þat eða heyrði er hann berr vitni um. þá er þat vitni iafnfullt sem skírskotat væri undir hann. Viðrvistarmenn skulu vígin skilia. Sá er útlægr er upphafi veldr en hinn heilagr er hendr sinar verr.
29 Hvervitna þar er .ij. koma vanhaldnir á móti ok hefir hinn hann[1] lostin eða særðan. ok bregðazt þeir móti viðr. þá skal sá þeirra mót eiga fyrri er fyrri krafði horns. ok nióta vátta sinna allra fyrr. en siðar hinn. ok böti hvárr öðrum slíkum rétti sem lög[2] ágeriz eða sök. en eigi döma fyrr en hvárr hefr notit vátta sinna. en síðan meti húsbóndi til laga.
30 Ef maðr brýtr garð manns. gialldi .ix. ertogar eða haldi npp settareiði ok fangavitni. Ef maðr brýtr hús manns ok lætr opit standa. þá ábyrgiz hann alt þat sem inni er ok gialdi konungi ok böarmönnum .iij. merkr. en hinum .ix. ertogar er húsit átti. ok geri hús hans iafnheilt sem áðr var ok borgi hvern pening er ur verðr tekinn. Ef maðr kastar vápni manns eðr klæði með öfund eða hveriu hann kastar svá öfund fylgi. böti .vi. aurum. þar á konungr ekki á. En ef hann syniar. sveri einn. En ef hann gerir at gamni ser. þar á konungr ekki á. því þar liggr eigi þar við. Ef maðr lýgr á mann þat er hann á eigi at segia. böti honnm .vi. aurum. þar á konungr ekki á.
31 Ef maðr bregðr manni því at hann væri stafkarl eðr ríðr honum kinn. böti honum hálfa mörk. þat er þokkabót hin mesta. eyrir hin minsta. Ef maðr iafnar manni við berkvíkindi eitthvert. þá er hann sekr við hinn er hann mælti (við). iafnt kona sem karlmaðr. þriggia marka rétti. þar á konungr á hvárigu því. Ef maðr bregðr manni því at hann væri lostinn ok má þat eigi satt gera. ok svá ef hann bregðr honum því at hann væri lostinn síðan hann tók rétt sinn fullan. böti honum fullrétti. en ekki á konungr á því. En hvervitna er maðr bötir manni fullrétti. þá skal hann vinna honum iafnaðareið. at hann mundi slíkt sáttmál ok slíkar bötr ser til handa taka af honnm. ef hann ætti slíkan hlut máls sem hann. ok væri þeir iafnir menn ok vildi hann sátt taka.
32 En iafnaðar eiðr skal fyrir trygðakaup í kaupangi. en honum skal veita trygðir í gegn. Nú ef hann vill þann eið eigi vinna. þá er hann iafnt útlægr sem aðrir þó at hann hafi fé bött.
- Jvfr. Cap. 30. nedf. 85-87. Cap. 31. nedf. 88-90. F. X. 35.
