Side:Norges gamle Love indtil 1387 Bd. 1 299.jpg

Fra Wikikilden
Denne siden er korrekturlest
299
Hákonarbók

slict við sem þæir sækte eigi þing. en fe allt þat er tekit verðr a þiofe. þa a sa er þiof tekr nema oðrum beriz vitni til. En alla aðra lausa aura a konongr. Sa abyrgiz þiof er binndr .v. morkom við konong. þar til er hann setr hann a flet soknar manz bunndenn oc have vitne við. Ef þiofr vil veriaz. þa fellr hann utlegr. Ef maðr lætr þiof lausan. þa sekiz hann .v. morkom við konong. sua soknar maðr sem adrer.

133   Nu stendr maðr fe sitt þiofstolet i hennde oðrom manne. en hann væniz heimild at oc kallaz keypt hava. þa skal æsta taks fire hann oc sua fire fe þat er hann kenner ser oc geri til einndaga. þar skal hann framfæra vitne at þat er hans fe. oc hann gaf eigi ne gallt ne solom sellde. þa er honom uppnæmt. þa skal hann gera huart er hann vil. fara a brot með sitt eða reyna heimildar toku hans. Nu ef brestr honom. þa er hann þiofr at.

134   Nu kenner maðr oðrum manne stulð þa skal hann gera huárt er hann vil at stefna honom hæim oc þaðan til þings eða fara a þing oc lysa þar þyft epter. þa æiga menn at gera honom stefno til næsta þings ef hann er innan heraðs. en ef hann er utan heraðs. þa skal gera lagastefno aftr til þings oc um huert mal. oc einndaga þat þing. Nu ef hann kemr eigi þa berr hann a bake sok. nema nauðsynia vitne beriz honom. nu kemr hann syni með sættar eiði. fellr til utlegðar.

135   Nu er maðr stolenn fe sino oc ser hann manna farveg fra liggia þa skal hann ganga epter heraðsmonnom sinom oc bæiða ser liðs til epter farar. þæir skulo ganga til garz manz oc sitia utangarðz oc gera einu til huss at segia til erendis oc beiða rannsoknar. oc ef hinn iatar þui gange hinn efter gronnom sinom. þa eigo hiner at ganga i skyrtom einom oc lausgyrðir. En ef hann byðr rannsokn oc finz eigi foli at hans þa skal hann synia sættareiði ef þæir vilia honom kent hava.

136   Kenner maðr fe sitt þiofstolet i hendi oðrom manne oc tekr feit oc skil sua fire at ec drep huerge konongs rætte niðr oc nefnir þar vatta at. þa er hinn sannr at sok en sa er usekr er við tok fe sino. En ef leyner þiofe oc tekr fe fire. þa er hann sekr .v. morkom við konong. Nu mæler þat soknar maðr eða valldz maðr at þæir have sætt gorva sa er stolinn var oc sa er stal. oc have drepit niðr konongs rætte. þa skal sa er stolinn var synia lyritar eiði fellr til .v. marka.

137   Nu finnr maðr fe sitt þiofstolel oc fylger eigi þiofr. þa skal hann hava við navistar menn sina at hann tok þar fe sitt oc þar er eigi þiofr við. Nu kenner maðr manne stuld. en þat oðrum at haun have tekit við fe hans þiofstolno. en sa kueðr


Jvfr. Cap. 133. 134. G. 254. Cap 135 G. 255. Cap. 136. G. 256. Cap 137. G. 256-260.