Side:Norges gamle Love indtil 1387 Bd. 1 257.jpg

Fra Wikikilden
Denne siden er korrekturlest
257
Frostathings-Lov. (XV.)

er eigi má hendi í fara. þá scal sá vera þiófr er lað þat lóð. hvárt sem þat var þræll eða búandi.

þann rétt hafa konnngar gefit Úteyium.[1] at þeir sculu þing sitt hafa á Jórúlfsstöðum at iamfullu sem fylkismenn allir.

XVI.

Um réttarbötr er konungar hafa gefit. (1.)
Enn um sama mál. (2.)
Um réttarbötr er konungar gáfu Naumdölum. (3.)
Um réttarbötr (4.)
Enn um sama mál.

1   Her hefr upp réttarbötr þær er konungar gáfu. Sigurðr konungr. Eysteinn[2] oc Ólafr[2] gáfu öllum lögunautum. þat er fyrst giafir allar nýiar oc fornar. reycmæla oc afráð öc landaura alla. öllum þeim mönnum er her eru í útgarðum[3] með oss oc scipleigur allar. En ef maðr verðr útlagr oc ferr hann af landi oc tömiz arfr sá er útlagr maðr átti. þá scal hinn nánasti niðr sá er í erfðum er taldr taca arf þann. en eigi konnngr. En ef hann kemr aptr oc sættiz við konnng. taci siálfr þann arf. Siálflofat er manni hverium af landi at fara at friði görfum af hendi konunga várra. Maðr hverr er af landi ferr. scal þar vera sem hann vill. oc enga stemnu scal gera þeim manni. aptr scal hann hafa sitt allt. nema hann fari með herscilldi hingat aptr at siálfræði sínu. Jarðfólgit fé á[4] sá er fiðr en landsdróttinn landnám af þeim er gróf at úleyfi hans. Hús scal ármaðr gera konungi en eigi böndr. nema veitt vili hafa.

Um réttarbötr.

2   þessa réttarbót hafa konungar gefit Háleygium öllum. þat eru fiscigiafir allar bæði af nesium öllum oc af öllum fiskistöðum. fyrir utan þat er menn hafa gefit konungi .v. fisca. þat scal hverr maðr fá er í fisci er í Vágum. reycmæla oc rygiar tó oc viniar spönn.[5] Hafa þeir oc gefit almennillga alla slíca sem þeir höfðu um hins helga Ólafs ðaga. bæði hit ytra oc hit öfra. sunnarla oc norðarla. En klóvöru alla fyrir norðan Umeyiarsund. þar á konungr einn caup á. En ef ármaðr kennir þat manni at hann hafi þar vöru ceypt. þá scal koma fyrir lýritar eiðr. oc secr .iij. mörcum við konung ef hann hefir ceypt. oc láta scinnin. En engi maðr scal ransaca háleyscan

  1. Skrf. f. Úteynum, see S. 208.
  2. 2,0 2,1 konungr — tilf. e.
  3. Saal. i alle Afskrr.; udentvivl Skrivfeil for útgerðum.
  4. hafi — c. e. ha.. — d. aa — f.
  5. Hvis her ikke den gamle Afskriver ved en Uagtsomhedsfeil har udeladt Ordene „toddi ok smiör“, saaledes at der her skal læses viniar eller vinar toddi oc smiörspann, er dog maaskee idetmindste Ordet viniar Skriv- eller Læse-Feil for smiör; det samme er upaatvivleligen Tilfældet med det í næste Cap. forekommende syniar (siniar — smiar — smiör), see Olaf d. Hell. Saga Cap. 223.